Ahmet Hakan, karşı mahalleye taşındı. Lakin bir türlü buralardan kopamıyor.

Sık sık, geçmişte yaşadığı, mahallemizi yazıp duruyor.

Bilinçaltı mı desek!

Vicdan mı desek!

Yok yok kazanç kapısı daha iyi uyuyor!

Eski mahallesine sataştıkça daha çok okunuyor.

Kurnaz adam, bunu keşfettiği için, geçmişiyle kavga eder yazılar yazıyor.

Kendi arzunla buraları terk ettiğin halde;

İki arada bir deredesin.

Kendini oralara ait hissedemiyorsun zahir.

İnsanlar rüyalarında yaşadıkları yeri değil de, büyüdükleri yerleri görür, sen de hep bu mahalledesin.

Uyan artık, taşındın!

Mensubu olduğun dünyaya dön!

Yeni mahallene dön!
Hem herkes merak ediyor biraz da yeni mahalleni anlat, ne yer, ne içer, hangi okullarda okurlar? Yeni konu komşun!
Ha!!!
Sen unutmuş olabilirsin!

Bu mahallede oturanlar, 'bir elime güneşi, diğer elime ayı koysanız bu davadan vazgeçmem' diyen bir kılavuza, öndere, rehbere, lidere sahipler.

Arada bir senin gibi geçici pırıltılara kapılıp terk edenler olsa da!!!
Bu mahallenin yiğitleri, değerlerini unutmaya niyetli degil!

Senin eski mahallende her delikanlı cesurdur!

Değerlerinden kopmak cesaret mi? Bu mahallenin gençleri senin cesaretini, ferasetleriyle döverler!

Nefret bu mahallede yaşayanlarda yoktur.

Sözünü ettiğin mahallenin lügatinde afaroz kelimesi de yazmaz! Bilesin.
Dinin yasakladığı yaşantılar, insanı özgürleştirmez, bilakis nefsinin kölesi yapar.
Allah’ın emrettiği şekilde yaşamaksa, sonsuz huzur ve özgürlük demektir.
Biz inanırız ki; Allah yarattığı kulları hepimizden iyi tanıyor, ve onun koyduğu kurallar, insanoğluna en uygun kurallardır. O kurallara uyarak yaşadıkça özgürleşir insan!
Son bir söz daha söyleyeyim!

Yaşam tarzını değiştirsen de, tamamen değişmiş olsan da, uymuyorsun oraya!

Orada iğreti duruyorsun!
Pek aziz ve pek muhterem kardeşim!