Yılın son günündeyiz. Caddelerde, alış veriş merkezlerinde bir yılbaşı telaşıdır gidiyor. Caddeler, vitrinler süsleniyor, merkezi yerlere çam ağaçları dikilip renkli ampullerle süsleniyor, içinde güya Noel babanın oturduğu arabayı çeken geyikli figürler, Noel’i yansıtan renkler, hediyelikler her yerde kendini gösteriyor. Sofralar bu geceye mahsus batıdan taklit bir şekilde donatılmaya hazırlanıyor, yine geceye mahsus eğlenceler tertip ediliyor. Gece boyunca yaşanacak en hafif tabirle lüzumsuzluklar için emniyet güçleri görevlendiriliyor. Fakirinden zenginine, çocuğundan yaşlısına, erkeğinden kadınına, büyüğünden küçüğüne yılbaşını kutlama bir gereklilik gibi kabul ediliyor.

İnsanlar geçen yılın değerlendirmesini, geçen yıldan dersler çıkarmayı değil, gelecek yılın eğlencesi peşinde. İnsanımız üzerine onlarca yıldır devam eden tahrip çalışmalarının acı bir şekilde meyvelerini görmek ise içimizi acıtıyor.

Yılbaşı bir Müslümana neyi ifade ediyor? Yılbaşının bir Müslüman için miladi takvim başı olmaktan başka hiçbir anlamı, hiçbir değeri yoktur. Yılbaşını bir şekilde kutlamak, güya kapıdan, bacadan giren Noel baba hediyelerini kabul etmek, ev halkını bu amaçla hediyelendirmek batıl bir adetten başka bir şey değildir.

Müslümanlar üzerine iki yüz yıldır misyoner faaliyette bulunan şer odakları insanımızın boynuna haç takmak, onları kiliseye getirmek, Hristiyan yapmak için değil, kendileri gibi yaşamaları için mücadele etti. Çağdaşlık adı altında yapılan faaliyetler hem kisvelerimizde, hem yaşam tarzımızda en tehlikelisi de fikir ve inanç dünyamızda kendini acı bir şekilde gösterdi. Sonuçta yaşadığı gibi inanan insanlar oluştu.

İslam kendine has bir yapıya sahip, başkalarını taklit etmeyi yasaklayan saf, temiz ve şeffaf bir nizam, harika bir yoldur. Müslüman ise İslam’ın duruşunu sergileyen, şerefli İslam’ın şerefli hayat tarzını uygulayan kişidir.

Peygamber Efendimiz; “Yahudi ve Hristiyanlara benzemeye özenmeyiniz” (Tirmizi. Edep) buyuruyor. Müslüman şahsiyetinden uzaklaşıldığında içine düşülecek acı, hatta rezil durumu ise şu hadisi şerifle dile getiriyor; “Kendinizden önceki (millet)lerin yollarına karışı karışına, arşını arşınına mutlaka uyacaksınız! O kadar ki, keler deliğine girseler, siz de mutlaka ona gireceksiniz!” (Biz): “Yâ RasûlAllah! (Önceki milletler) Yahûdîler ve Hıristiyanlar mı?” dedik. (Rasûlullah): “(Onlardan başka) kim olacak?” (Buhari)

Rahmetli Esad Coşan Hoca Efendinin yılbaşı ile ilgili birçok uyarıları mevcut. “Müslüman yılbaşı eğlencelerine katılamaz. Evinde bu eğlenceleri yapamaz. Evini o gece için hazırlayamaz. Çam ağacı alamaz, hindi kesemez. Gavurlara benzeyemez, kafirlerin yaptığı işleri yapamaz. Noel Babaya itibar edemez. Böyle saçma şeyler tamamen İslam dışıdır.”

Milli şairimiz Mehmet Akif çağında yazdığı şiirinde bile Müslümanın ahvalini özetlemiş.

Ya Rab! Böyle mi olacaktı, benim cennet yurdum?
Baktım da etrafıma yalnızım, ağladım durdum.
Bir mânâ veremedim, şu Milâdî yılbaşına!
Şaştım da kaldım, Müslümanların vah telaşına!
Çevirdim başımı, nereye ettimse bir nazar.
Gördüm ki, Noel için hazır, yer-yer çarşı-pazar.
Haykırmak gelmişti içimden, seslendim millete.
Heyhat! Duyuramadım, ne Âhmed’e ne Mehmed’e…

Kendi kültür ve medeniyetimiz, inancımız, imanımız, ahlakımız, irfanımız bizim kalkanımızdır, sığınağımızdır, kalemizdir, huzur limanımız, sadet meskenimizdir. İman ve irfanımızdan uzaklaştıkça, izzet ve itibarımızı, kimlik ve şahsiyetimizi, maneviyatımızı, güç ve kuvvetimizi, birlik ve beraberliğimizi, sığınaklarımızı kaybetmemiz mukadderdir.

Her gün beş vakit namazlarımızda okuduğumuz Fatiha süresindeki duamızda “ bizi doğru yola ilet” diyor, arkasından da devam ediyoruz. “ Nimetine erdirdiklerinin yoluna, gazaba uğramışların (Yahudilerin) yoluna da, dalalete uğramışların (Hristiyanlar) yoluna da değil.”

İslam nimetinden sonra yanlış yolda olmak, yanlışta ısrar etmek, gaflet ve dalalette olmak ayıptır, yazıktır, nankörlüktür, günahtır… Allah yolundan ayırmasın.

Sebahattin BİLGİÇ