İnsan, üstüne üstüne gelen rüzgârlara karşı yürümesin bir kere. Parmak uçlarından fışkırır varoluşsal kaygı… Tasarlanmış kurgulu soruların cevaplarını aramaya başlar sonra… Şu kirletilmiş zamanda. Sonra kaybolur, bir kuyuda saklanır, anlam yırtılır. Sonra suskunluğa pusu kurar. Sonra göğü elleriyle yırtmaya çabalar sonra göz kapakları kırmızılaşır ve sonra nur damıtan gecenin bir vaktinde kendi insan öyküsünü yazmaya başlar. İnsanı ve insan kardeşliğini…

Bugüne kadar kaç “insan” ekildiyse toprağa kökleri hep aşk saldı… Aşkla başlattılar yeniden her şeyi. Asalarını dokundurdular deryalar yarıldı örneğin. Aşkla daha çok balçık kokar insan. O yüzden ikide bir Tanrının bana bir açıklama borcu var diye inlemezler. Daha yürümesini bile öğrenmeden çiçekli bahçelerde kelebek avına çıkan, aşksız, ruhsuz, çelişkili, insan benzeri taklitçileri de prim vermezler. Çünkü insanoğlu insandır onlar. Aşkın, erdemin, ahlakın ve vicdanın…

İnsan bir ideolojinin malı değildir. Bilimle, sanatla, piyasayla, yasalarla, tüzüklerle, felsefe ve tarihle izah edilmesi bir hayli zordur. Bunlara aracı da edilemez. İnsana ırk biçilemez, ideoloji biçilemez o ne bir mezhebin içinde ne bir ırkın ne bir siyasetin ne de bir sosyolojinin. Hayatın ta ortasında duran, evrenin özünden emen, aşkla dokunduğuna hayat veren, Tanrının biricik yarenidir o.

Üç-beş kitap okuyarak kendilerini entelektüel zanneden yumurta kafalı kâhyalara hiç benzemezler. Sıradan/bayağı insanların ölçü taşlarını asla itibar etmezler. Başlarını giyotine uzatırlarken asil bir zarafet örneği sergilerler.”Seni nereye götürürlerse oraya gideceksin” avanaklığı yoktur ruhlarında. Asla başkalarını harcamazlar çünkü insan kundakçısı değildir onlar. Hayatı her daim kaçırdıklarından değil bizzat içinden öğrenirler. Efendisine sadık bir köpek gibi yaşamaktansa iyi olan Tanrıya asil bir ruh hediye etmeyi yeğlerler. Çünkü insanoğlu insandır onlar. Nev-i beşerin burjuva taifesinden değil… Vicdani sorumluluklarını üzerlerinden atan yolun sonundaki pusulasızlara da benzemezler. Kibirden inşa ettikleri hiçbir şeyleri yoktur.

İyiyi, doğruyu, güzeli, aşkı, muhabbeti, ahlakı ve erdemi hiçbir şahsi çıkar gözetmeksizin ne pahasına olursa olsun her türlü bedeli ödemeyi göze alarak insan kardeşlerine içtenlikle gösteren ve sunan bir anlayışla hareket eden insanoğlu insandır onlar. Ya insan, aşk, hoşgörü, ahlak, vicdan ve erdem nedir bilmeden yaşayan insan karşıtlarına ne demeli? İnsanoğlu insana değer vermeyen, onları her daim ortadan kaldırmaya dönük art niyet besleyenlere ne demeli? Onu da size bırakıyorum!