Tedricen lisanımızın köreldiğinin farkındasınızdır. Eskiden pürnahıl kelimelerle, renklerle, tonlamalarla, estetikle, güzelliğiyle öne çıkan dilimize sahabet edeceğimize, neden müptezel hale getirmek istercesine vehim kadar özen göstermeyip müsterih olmasına cevaz vermiyoruz?

Namık Kemal’e göre “İnsan topluluklarının gelişmesi, her şeyden önce dil ve edebiyatlarının gelişmesine bağlıdır.” Sahiden de öyle. Milletlerin dilleri, onların cembiyeleridir. Baktığınızda pek bir şeye benzetemezsiniz, fakat o ülkenin keskinliğini, sanatsal değerini ve tarihini taşır.

Zerre kadar mübalağa etmiyorum. Dil, günlük hayatta, içtimai yaşantılarımızda da çok büyük rolü olan bir araçtır. Dil, onu kullanan topluluğun ahlakını, düşünce biçimini ve hiç kuşkusuz geleceğini belirleyen en mühim amildir. Biri size küfretse, ona sinirlenirsiniz ve bu iki insan arasındaki arkadaşlık, kardeşlik bağı oluşamaz. Fakat birisi size, güzel ve tatlı sözcüklerle kibar bir şekilde yaklaşsa, onunla aranızdaki bağ kuvvetlenir, malihülyadan, depresyondan uzaklaşmanızadestek olur ve bu kişiler başta olmak üzere, bulundukları topluluğun her yönden daha dirençli olmasını sağlar.

Sizce ülkemizde, daha çok kelimeye ve bu sözcükleri edebi derecede kullanılabilecek kabiliyete sahip insan mı yoksa küfreden insan mı daha çok? Ne yazık ki ziyadesiyle küfreden insan. Bunun ne kadar menfi ve büyük bir ivazı olduğunun farkında mısınız? İnsan, kelimelerle düşünen bir varlıktır. Ülkemizin insanıysa ne kelime biliyor ne de onu kullanmayı. Sokaklarda “arz ederim” veyahut “ istirham ederim” diyen birine 15 senelik yaşantım boyunca hiç rast gelmedim.

Toplumu oluşturan bireylerimizin birbirine bağlılığının, güveninin, saygısının, sevgisinin, hoşgörüsünün, sıcaklığının, feyzinin, terkibinin, sahabetinin en önemli parçası, aralarında kullandıkları lisandır.

Fevkalade bir edebi yazı okuyunca sizin de içinizi huzur, neşe ve yer yer özlem kaplamıyor mu?

Belki de kitaplara düşkünlüğümün sebebi budur.

Ülkemizdeki her bireyin birbirinden güzel konuşması sizce de muhteşem olmaz mıydı? Herkesin ağzında parlak lisanı, güzel kelimeleri ve tatlı dilleri olsaydı…

Umarım bu hayallerimiz, mahut dilimize müyesser olur.