Şimdilerde çok kullanılmayan bu söz küçüklüğümüze heyecan katan bir ifadeydi. Güzel bir havadisi olan kişi “Müjdemi isterim,” derken aslında “Sana vereceğim haber karşılığında bana ne hediye alacaksın?” diye sormuş olurdu.

Hediye dediysek, büyük bir şey değil. Bir çorap, bir kalem, bir şeker, belki…

Biz zaten küçük şeylerle mutlu olmayı ta o zamandan öğrenmiştik. Şimdiki nesil bu cümleyi bilmediğinden mi, her şeye kolayca ulaşma imkânı bulduğundan mıdır nedir öyle kolay kolay mutlu olmuyor.

Müjde, sevdiğin birinin gelmesi, beklediğin bir işin istediğin gibi sonuçlanması, kararsız kalınan bir konuda senin istediğin kararın alınmış olması gibi meselelerdi. Müjde sevindirici en küçük haber bile olabilirdi bizim için.

“Baban sana istediğin ayakkabıyı aldı,” cümlesi bir çocuk için ne güzel bir müjdeydi o zamanlar…

Müjdelik olarak insan karşı tarafın heyecanını ve sabırsızlığını da gördüğü için hiç düşünmeden hemen bir çözüm buluverirdi. Bazen ”Ne istersen…” çıkardı ağızdan. Bazen de karşı tarafın insafına kalırdın.

Geçenlerde oğluma kedisiyle ilgili sevineceği bir haber vermek istedim. Eve girer girmez “Müjdemi isterim,” dedim. Yüzüme baktı. “O neymiş?” dedi. "Sana güzel bir haber vereceğim, sen de karşılığında ya bana bir hediye alacaksın ya da benim için bir için bir şey yapacaksın,” diye açıklama yaptım. Aslında her zamanki gibi direkt söyleyebilirdim ama bunu öğrensin istedim.

“Ne yapacağım?” diye sordu. Yüzünde bir telaş… Zor bir iş bekledi sanırım.

“Bir kahve olur mesela,” deyince kabul etti.

Ben de hemen müjdemi söyledim, çok sevindi. Bana kahve yapacağını bile unuttu ama üç gün sonra hatırlattım, kahve yapmayı öğrenmesi için.

Ben de sizler gibi müjdeli haberler almayı çok severim. Belki bu cümle kullanılmadan güzel haberler alıyoruz artık ama isterdim ki bu da kullanılsın. Hem hayata heyecan katıyor hem karşı taraf sevinirken seni de sevindirme şansını elde ediyor. Zaten hediyeleşmek sünnettir malum....

Size de bir müjdem var tabi.

"Okullar açılıyor."

Çocuklar, arkadaşlarını, sosyal ortamlarını çok özledi. Evde durmaktan sıkıldılar. Anneleri de yoruldu. Boş durmadılar ama yine de tatil boyunca hep bir eksiklik vardı hayatlarında. Şimdi büyümüş olarak kavuşacaklar okullarına. Yeni kıyafetler, defter kitap kokusu, beklenilen ilgi ve paylaşmalara özlemle koşacaklar. Bundan daha güzel müjde mi olur? Hepimiz özledik okulu, öğrencileri, arkadaşlarımızı...

Biz iki gün sonra görevimizin başına geçeceğiz nasipse.

Pazartesi günü anaokulu, anasınıfı ve birinci sınıflar yeni okullarında yeni sınıflarında başlamak için heyecanlılar. Okul ihtiyaçları alındı. Gözlerinde heyecan ve belki azıcık endişe…

2023-2024 Eğitim öğretim yılımız hepimize; öğretmenlerimizden öğrencilerimize, anne babalardan servis şoförlerine, aşçılardan hizmetlilere kadar herkese hayırlı olsun.

Allah sağlıkla, huzurla, başarıyla yılı tamamlamayı, öğrencilerimize, yavrularımıza faydalı olmayı nasip etsin.

Müjdeliğimi de unutmayın.