Sevgili ve pek değerli okuyucularım, bir halk şiiri nakşetmek nasîb oldu. Beğeninize sunarım. İyi okumalar.

GÖNÜL ÇAĞLAYANI

Gönül   sarayına   beni  hapsetsen

Cân almaya  hançer ile kastedsen

İki   cihân   bir   arada   yak  dersen

Ateş sönse koru sönmez ne dersin?

Dünyayı   dolaşıp   seni   sevenden

Gelenden  geçenden gurbet illerden

Gül  bahçene   varabilmek  tez elden

Sen  deyince  ırak  değil,  ne  dersin?

Âşığım amma  naçârlığım senden

Gönül  saz  etmiş  tahta  ile  telden

Cân ile  ten meşk kurdu seherden

Yolculara  seni  söyler  ne  dersin?

Gönüle  ektiğim bunca nâleden

Hak  cân verdi başağa tâneden

Vira  Bismillah  balığa giderken

Martılar  seni  özledi  ne dersin?

Gece    hayâlini   seyrederekten

Sabahımı  sensiz edememekten

Bu da  geçer  imiş  deyip  geçmekten

Geçmez oldu günler buna ne dersin?

Sürmeyi handân urmuşsa  lâleden

Bir   çift   kaş   görünür  iki   âreden

Misk anber verseler bana Hotenden

Seni sevmiş gönül miski neylesin?

Ebede  gider  ömr   gelmiş  ezelden

Fermânı  yazılmış  Elest  bezminden

Yazmışsa Hak çalap gönül ferinden

Meyil   sanadır  dünyayı    neylesin?