Değerli Dostlar,

Boston’dan başlayan dokuz saatlik yolculuk sonrası İstanbul havaalanına vardığımda valizlerimi ilk kez 3 dakika içerisinde aldım. Genelde valizlerimi almak için bekleme sürem 25-30 dakika arasıdır.

Valizleri bu kadar hızlı almam günümün iyi geçeceğine alamettir dedim.

Havaalanından 41 kere maşhallah 41 yıllık aziz kardeşim Ekrem Şahin almaya geldi. Yanında da Mustafa Yağmurkaya’yı getirerek bir sürpriz yapmıştı. O Mustafa ki 5 saat evvel oğlunun düğününü tamamlamış tatlı bir yorgunluk vardı üzerinde.

Bendeniz ise uçakta bir türlü uyuyamama rahatsızlığından ötürü sıfır uykuyla Ekrem Şahin’in arabasına binmiştim.

Uçak yolculuğumda ise dikkate şayan iki husus oldu. Birincisi 30 yıldır uçak yolculuğu yaparım ilk kez katlanan yemek masasının bir bölümünün olmadığını farkettim. Hostes Tuğba gelince acaba parça, koltuk altında filan olmasın dedi. Hayır yok dedim ve latife yaparak herhalde ikinci yemeği hakettim dedim. O da hayhay dedi. Önce destek için yastık getirdi ve sonra sözünde durarak ikinci yemeğide getirdi.

İkinci husus ise yanımdaki Polonya’lı yolcuya önce Beykoz Polonezköy’ü işitip işitmediğini sordum hayır dedi ancak hemen internetten buldurttum ve böylece güzel ilçem Beykoz’a bir nevi tanıtım katkımız olmuş oldu.

Rahatsız olduğum konu ise Polonyalı yolcu 3-4 kez kırmızı şarap isteyip durdu. THY bir ara alköllü içecekleri servisten kaldırmıştı. Yolculuk sonundaki ankette de belirttiğim gibi alköllü içecekler ya tamamen kaldırılmalı ya da limit getirilmeli. Zira 9 saat gibi uzun bir yolculukta non-stop içen yolcuların ağız kokularını çekmek zorunda değiliz.

Gelelim Ekrem Şahin ve Mustafa Yağmurkaya ile olan yolculuğumuza. 11 aydır dört gözle beni bekleyen anacığımın yanına eve gitmek yerine rotayı Trakya’nın incisi Kırklareli’ne çevirdik.

Peki neydi üçümüzü de bu yola koyan sebep? Gururla mezun olduğumuz okulumuz Kırklareli İmam Hatip Lisesi’nin pandemi sebebiyle ara verilen geleneksel mezunlar günü programına katılmaktı.

Sabah 10 da başlayacak olan programa giderken eskiden 4 saat süren Kırklareli yolculuğumuz kaptan şoför Ekrem Şahin ve pırıl pırıl otobanlar yapan reisicumhurumuz Recep Tayyip Erdoğan sayesinde 1.5 saatte tamamlandı.

Kırklareli’ne varmadan Babaeski’de çorba molası verdik ve ardından Kırklareli’nin gelmiş geçmiş en büyük futbolcusu sınıf arkadaşımız Metin Ayan’ı almak üzere Minnetler Köyüne gittik ve 9.50 de ömrümüzün en güzel günlerinin geçtiği Kırklareli Anadolu İmam Hatip Lisesi’nin bahçesine arabamızı park ettik.

Önder Kırklareli şubesinin Yasin Çakırel yönetiminde organize ettiği çok başarılı geleneksel mezunlar günü 1976 mezunlarından 2022 mezunlarına kadar kalabalık bir katılımcı ile okul mescidinde öğlen kılınan namaz sonrası tamamlandı.

Mezunlar gününde dikkat çekenler arasında üç eski okul müdürü Ziya Eser, Necmi Şimşek ve Ruhi Kaynar’ın toplantıda hazır bulunmalarıydı.

Mevcut müdüre Semra Özdemir’in gayret ve heyecanı ise dikkatlerden kaçmadı ve okulumuzun emin ellerde olduğunu gösterdi.

Mezunlar adına söz hakkı verip beni dinledikleri için organizatörlere ve arkadaşlara çok teşekkür ediyorum.

İmam Hatiplik bir sevdadır. Gerçek bir davadır. Sultan Abdülhamit’in yoludur. İmam Hatiplinin hedefi dünya ve ahiret seadeti olup topluma ve insanlığa ölene kadar hizmet etmektir.

Eğer bu aşk olmasa ne Mustafa Yağmurkaya oğlunun düğününden iki saatlık uyku ike yola çıkar, ne Ekrem Şahin memleketi Amasya’ya tatile gideceği gün fakiri sabahın köründe havaalanından alıp Kırklareli’ne götürür oradan da Üsküdar’a bırakır, ne bu satırların sahibi uykusuz uzun yolculuktan sonra ev yerine Kırklareli’ne gider, ne Şakir Akça nekahet dönemi olmasına rağmen İstanbul’dan kalkar gider, ne Mevlüt Yazar Çorlu’daki işini gücünü bırakır gider.

Allah başta Kırklareli İHL mezun ve mensupları olmak üzere tüm İHL mezunlarını sırati mustaqımden ayırmasın.

Rabbimize iyi bir kul, Efendimiz SAV e layık bir ümmet, hocalarımıza saygılı ve gençlerimize örnek birer birey eylesin.

Baki selamlarımla