Müslümanların senede iki bayramı var. Her bayram bir öncesini aratsa da bazı yörelerimizde gelenekler bozulmadan yüzyıllardır devam ediyor.

Bendeniz bugüne kadar gerek Türkiye’de ve gerekse ABD’de çok değişik camilerde ve şehirlerde bayram namazı kıldım ve dolayısıyla muhtelif bayramlaşmaya şahit oldum. Eskiden hemen herkes uzun kuyruklar oluşturarak birbirleriyle bayramlaşır, böylece dargınlıklar ortadan kalkardı.

Son yıllarda bırakın uzun kuyrukları, gerek Türkiyede ve gerekse ABD’de gördüğüm bayramlaşmalar vahim bir durum arzediyor. Zira sanki herkesin acelesi varmışcasına cemaat ya yanındaki bir iki kişiyle, ya da çok yakınıyla bayramlaşıp hemen çekip gidiyor; ya da salondaki yemeğe (ABD için) hücum ediyor bayramlaşmadan.

Osmanlı ecdadımız başta Anadoluhisarı'nda olmak üzere birçok namazgahlar yapmış. Özellikle yaz aylarında tüm belde sakinleri, mahalle camii yerine, namazgaha akın ederek toplu halde bayram namazını eda edip bayramlaşmışlar.

Evet şimdi de ABD’de başta Chicago, Dallas, Boston gibi büyük şehirlerde kışın kapalı spor salonlarında, yazın da futbol sahalarında 40 binlere varan katılımla bayram namazları kılınıyor. Peki ya sonrası?

İstanbul ve diğer büyük şehirlerdeki birbirini tanımayan, senede bir veya iki kez bayramda karşılaşan insanlar zaten bayramlaşma kültürüne alışmadan evlerinin yolunu tutuyorlar.Köylerde durum nasıl acaba?

İşin garibi benim için bayram namazına iştirak ettiğim camilerde cemaat hergeçen sene artarken; bayramlaşanlar azalıyor.

Bunun bir istisnası varki hepinizin bir defa olsun hayatında bu muhteşem bayramlaşmayı yaşamasını hararetle tavsiye ederim.

Anadolu’muzda bunun gibi kim bilir daha nice orijinal kültürlerimiz, örf ve adetlerimiz vardır.

Adını Osmanlı öncesi Karamanoğlu Beyliğinden alan bir köy var Bolu’da. Bolu’dan Mengen’e doğru giderken Çimento Fabrikasının hemen önünden geçerek gidilen Sazakiçi mevkiinde KARAMANLAR Köyünde yüzyıllardır aksamadan devam eden bir gelenek var. Köye bağlı Yaka Mahallesi de dahil herkes bayram namazını Karamanlar Köyünde kılar.

Başta İstanbul ve Ankara'daki gurbetteki (çoğunluğu aşçı) tüm köylüler bayram için akın ederler Karamanlar Köyü'ne. Namaz kılındıktan sonra kış bile olsa bütün cemaat dışarı çıkar ancak hiç kimse evine gidemez.

Sonra herkes sıraya girer. İşte işin püf noktası da buradadır zaten. En başta Karamanlar Köyü'nün imamı olur. Hemen yanında Yaka Mahallesi’nin imamı. Sonra herkes birbirini tanıdığı için tüm köylüler görevi, sıfatı, titri ne olursa olsun herkes yaş sırasına göre bayramlaşmaya başlar imamlarla.

Bayramlaşma bittikten sonra köylüler misafirleri ağırlarlar sabah kahvaltısı için. Kahvaltı ama ne kahvaltı. Herşey tabii, herşey leziz. Yine adet gereği çay en sonda gelir. Kahvaltıya çaysız başlayamayanların biraz daha sabretmesi gerekir.

Öğlene kadar tüm köylüler birbirleriyle doyasıya muhabbet edip bayramın hakkını verirken; öğlen de yine hep birlikte cami de yemek yenilir, dostluklar pekiştirilir.

Dostlar söyleyin şimdi. Siz bir dahaki bayramda nerede bulunmak istersiniz? Namazdan sonra bir iki kuru selamlaşıp bayramlaşma mı; yoksa bayramın hakkını vererek, yaş sırasına girip Bolu Merkez KARAMANLAR Köyü’nde mi olmak istersiniz?

Kurban Bayramınız şimdiden mübarek olsun.

Karşı kıyıdan selamlarımla....