ARMAGEDON

Dünyanın doludizgin gittiği bu son binyılda savaşlarla evrilen bir hayat yaşıyor insanlar.

Ülkelerin hemen hepsi garip bir çatışma anlamsız bir iç çekişme , savaş ve kaos dönemine girmiş durumda.

Ne oluyor durun bir, hayırdır yahu diyen de yok.

Acayiptir insanlarda sanki efsunlaşmış gibi günümü kurtarayım, aman bana dokunulmasın yeter ki ben hayatımı devam ettireyim gerisi beni ilgilendirmez diyor.

Ne oluyor, dünya içten yanıp biterken yetmezmiş gibi biz insanlarda ateşe odun atarak birde altını körükleyerek üsten alevi güçlendirerek, dünya kendini içten bizde dıştan yakarak bitirme çabasındayız.

Geldiğimiz bu son nokta da terör hemen hemen her ülkeye sıçramış durumda.

Bu terör gruplarını üreten ve besleyenler bile yahu bize nasıl geldi diyorlar mı acaba.

Bu dünya da yaşam ortadoğuda başladı diyorlar ya, ortadoğuda da son bulacak gibi.

Savaşın en ağır bilançosunu yine buradaki yaşayan insanlar çekmekte.

Neden dir? Hiç düşünen olmadı mı acaba?

Buradaki insanlar bu evrenin paratörnerleri midir?

Burada enerji yataklarının ilk keşfedilmesinin suçu bende mi diye soruyor mu buradaki mazlum halk kendine acaba?

Neden illa savaşmak yerine barışla devam eden bir düzen istemez insanlar?

Ya da acaba bu duruma iten başka bir güç mü var görünülmeyen?

Ne olursa olsun kıyamet savaşına doğru adım adım gittiğimiz bir gerçek.

Ve ülkemiz de buna hazırlanıyor. Bunun yanında kimlerle dost kimlerle düşman olacağımız, karanlıkta seçilemeyen siyah iplik gibi bir belirsizlik ortama hakim durumda.

Dört bir taraftan sıkıştırılmaya çalışılıyor ülkemiz. Şimdi dost görünenler işler farklı bir hal alınca karşınıza düşman olarak çıkabilir.

Basiret bu zaman da ne kadar gerekli bir haslet.

Öngörü bu zaman da bulunmaz bir nimet insan için.

Vesselam.

Kalın sağlıcakla.