Ayşe Nur MENEKŞE

Ayşe Nur MENEKŞE

TUT ELLERİMİ

                                                                                                                                                    

Tut ellerimi,

Ve hiç bırakma…

Vaadi dolmadan sözlerimin,

Kuşatılmış zamanların tükendiği vakitlerden

sor beni…

Mühürlenmiş kelimelere inat,

avazı çıkan haykırışlarda bul beni…

dilimde sükut, kalbimde ikrar

ve gözlerimde cemren duruyorken

tut ellerimi…

Sonbahar geçse de içimden,

kırık bir hayalin camları batsa da yüreğime ansızın…

Sevgin galip geliyorsa her defasında öfkenden

bul beni…

Suskun hecelere inat,

Küskün zamanlara yakılan ağıt gibi,

Sonsuzluğa ayarlı saatlere vuruyorken zaman

Tut ellerimi…

Ruhumun fırtınalarına aldırma sakın

Nereden estiği belli olmayan bir yel savursa da düşlerini,

aldırma…

Ufkun en ötesine bak yalnızca

Baktığın yerde duruyorsam,

Gitmemişsem, yitmemişsem

Gözlerim gözlerindeyse hala

Tut ellerimi…

Hain bir el dokunmadan yalnızlığıma…

Tut yüreğimi,

Başka tutunulacak yar olmadığında,

Gitmemişsem, yitmemişsem

Baktığın yerde ruhumun izleri varsa

Bıraktığın yerdeysem hala

Tut yüreğimi…

Merhamet toprağımdan çekilmemişken …

Gözlerime haram bulaşmamışsa,

Ellerim hala soğuksa,

Yüreğim tir tir titriyorsa hala

Bul beni…

İkrarı olmasa da kelimelerin

İnkar etmiyorsa kalbim sevdiğini

Herkes yalana, sen bana talipsen

Saklandığım izbelerden sor beni…

 

Ey matemime sevgisini katık yapan,

Hain yalnızlıklara meydan okuyan,

Barış güvercinlerini usulca yüreğime yollayan sevgili,

Dimdik ayaktaysam, gitmemişsem, yitmemişsem

Tut ellerimi…

Ve hiç bırakma      

 

              

 

 

 

 

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.