Ayşe Nur MENEKŞE
TUT ELLERİMİ
Tut ellerimi,
Ve hiç bırakma…
Vaadi dolmadan sözlerimin,
Kuşatılmış zamanların tükendiği vakitlerden
sor beni…
Mühürlenmiş kelimelere inat,
avazı çıkan haykırışlarda bul beni…
dilimde sükut, kalbimde ikrar
ve gözlerimde cemren duruyorken
tut ellerimi…
Sonbahar geçse de içimden,
kırık bir hayalin camları batsa da yüreğime ansızın…
Sevgin galip geliyorsa her defasında öfkenden
bul beni…
Suskun hecelere inat,
Küskün zamanlara yakılan ağıt gibi,
Sonsuzluğa ayarlı saatlere vuruyorken zaman
Tut ellerimi…
Ruhumun fırtınalarına aldırma sakın
Nereden estiği belli olmayan bir yel savursa da düşlerini,
aldırma…
Ufkun en ötesine bak yalnızca
Baktığın yerde duruyorsam,
Gitmemişsem, yitmemişsem
Gözlerim gözlerindeyse hala
Tut ellerimi…
Hain bir el dokunmadan yalnızlığıma…
Tut yüreğimi,
Başka tutunulacak yar olmadığında,
Gitmemişsem, yitmemişsem
Baktığın yerde ruhumun izleri varsa
Bıraktığın yerdeysem hala
Tut yüreğimi…
Merhamet toprağımdan çekilmemişken …
Gözlerime haram bulaşmamışsa,
Ellerim hala soğuksa,
Yüreğim tir tir titriyorsa hala
Bul beni…
İkrarı olmasa da kelimelerin
İnkar etmiyorsa kalbim sevdiğini
Herkes yalana, sen bana talipsen
Saklandığım izbelerden sor beni…
Ey matemime sevgisini katık yapan,
Hain yalnızlıklara meydan okuyan,
Barış güvercinlerini usulca yüreğime yollayan sevgili,
Dimdik ayaktaysam, gitmemişsem, yitmemişsem
Tut ellerimi…
Ve hiç bırakma
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.