Son bir aydır İstanbul’u gözlemliyorum ve bu müşahadelerimi sizlerle kendi web sitemde (http://mehmetulutas.com) paylaştım. Bu yazılarımı okuyan, özellikle Amerika’da yaşayan ve Türkiye’deki yaşamın detaylarını ve Amerika’daki hayattan farklarını merak edenlerden çok olumlu geri dönüşler aldım. Artık Habername için yazıyorum ve buradan devam edeceğim gözlem ve tecrübelerimi sizlerle paylaşmaya. 

    1.    Giysi ebatları oldukça farklı. Amerika’da L tişört giyiyordum. Burada XL ebat alıyorum ve bazen o bile küçük geliyor. Mağazalara çok geri gitmişliğim var bu yüzden.
    2.    İnşaat yapılan yollar ne halk ne de taşıtlar için güvenli değil. İşaret ve işaretçiler ya yok ya da yetersiz. Hem taşıtlar hem de yayalar sıkıntı yaşıyor.
    3.    Yollar “getir” ve “trendyol” gibi bir sürü online satış yapan web sitelerinin motorsikletli dağıtım elemanlarıyla dolu. Nitekim TV’de gün geçmiyor ki bir kuryenin dahil olduğu trafik kazası haberi olmasın.
    4.    Amerikan kredi kartları ne yazık ki birçok yerde geçmiyor. Bazen ardı ardına 4-5 kart veriyorum ama yine de kabul etmiyor POS makinası. Amerikan Doları vermekte çözüm değil çünkü kimse (muhtemelen sahte para şüphesiyle) bozmak istemiyor. Eğer cebinizde TL yoksa 2-3 poğaça alırken bile sıkıntı olabiliyor.

    5.    Esnaflarımız gayet müşfik ve anlayışlı. Birkaç defa TL param eksik kaldı bişeyler alırken. “Param kadar verin, yani gramajı düşürün” dedim ama yine de “sonra verirsin Abi” diyerek verdiler. Bir yere de kaydetmediler. Elbetteki her defasında aynı gün veya ertesi gün eksik kalan parayı ödedim.
    6.    Türk kredi kartı almak ise biz Amerikalı gurbetçiler için neredeyse imkansız çünkü Türkiye’de SGK’mız, mutat kayıtlı gelirimiz veya vergi ödediğimiz bir şirketimiz yok. Yıllardır üzerimde TL olmadığı ve Amerikan kredi kartları da çalışmadığı zaman kullanabileceğim bir Türk kredi kartım olsun istiyordum. Nihayet bu sene çok sevdiğim bir banka müdürü dostum forsunu kullanarak beni bir kredi kartı sahibi etti. Bu vesile ile o dostuma tekrar teşekkür ediyorum.
    7.    Türkiye’de huzur bulacağınız yer çok. Örneğin yaşadığım mahallenin camisinin genişçe avlusuna çardaklar yapılmış ve bir de çay ocağı açılmış. Yaşlısı genci 1.25 TL’ye aldığı çayı yudumlar, 2.50 Tl’ye aldığı bisküviyi yerken hem sohbet ediyor hem de huzurlu vakit geçirebiliyor.

Türkiye’de yaşamaktan hoşlanmanız için öncelikle sisteme alışmanız, trafiğe göre hayatınızı düzenlemeniz ve işinize yakın bir yerde yaşamanız lazım. Yani işin özü hayatı kendinize kolaylaştırmak ve adapte olabilmek. Zaten Allah’ın biz insanlara lütfettiği en önemli meziyet adapte olabilmek. Nitekim çölde yaşayanımız da var, kutuplarda yaşayanımız da. Dünyada hiçbir yer mükemmel olmadığına göre yaşadığınız yerdeki mutluluğunuz çevrenize ne kadar uyum sağladığınıza ve ne denli kanaatkar olduğunuza bağlı.