İstanbul’un iki yakasını birbirine bağlayan ilk köprünün 40. yılı yaklaşmış; bir yıl sürecek bir bakımdan geçmesi gerekiyormuş... 3. Köprü projesinin ihale sürecine aceleyle gidilmesinin sebebi buymuş: Boğaziçi Köprüsü yeni köprü hizmete girdiği yıl bakım için kapatılacakmış...

 Akıl iyi, ama tutmadı. Öncesinde çok sayıda yerli-yabancı firma heveslendiği halde ihaleye katılan olmadı. Maliyet yüksekmiş, yabancı bankalar fazla istekli görünmemişler. Hükümet, “Biz de kendi imkânlarımızla yaparız” diyesiymiş...

 Konu görüşülürken Türk siyasi hayatını ders olarak da anlatan bir dost, sadece benim duyacağım biçimde, “İsrail parmağı” deyiverdi.

 Ortalık tenhalaşınca tezini anlattı: İsrail bölgeyle ilgili planlarında şu ana kadar başarılı oldu. Başarısız göründüğü noktalar bile aslında başka yönden bakıldığında başarılı. Irak güçlü bir devletti, artık gücü yok... Libya güçlü bir devletti, artık gücü yok... Mısır güçlü bir devletti, hâlâ gücü var, ama kendi içiyle meşgul... “Bir de İran’ı güçsüzleştirebilirse hedefini büyük çapta gerçekleştirmiş olacak İsrail” dedi dostum...

 Komşumuz İran’ı dize getirme işini de ‘outsource’ etme niyetindeymiş İsrail; yani kendi elini pisletmeden başkalarına gördürme niyetinde... “ABD ile Türkiye’den bekleniyor, Suudi Arabistan ve Körfez ülkelerinin de desteğiyle” dedi...

 Gözümün dört açıldığını tahmin edebilirsiniz.

 Suudi Arabistan ile İran’ın arasını açmayı amaçlayan bir tezgâhı yazdığım için hatırlayacaksınız. Amerikan istihbaratı İran’dan yıllar önce göç etmiş, ikinci el araba alıp satan, eşi Amerikalı, kendisi de Amerikan vatandaşı birini tutukladı. Güya bu kişi ‘Kudüs Gücü’ komutanıyla temas halindeymiş; ikide bir telefonla konuşup talimat alıyormuş. Son gelen talimat “Suudi Arabistan Büyükelçisini öldürt; gerekirse Meksikalı suikastçı kirala” imiş...

 Kimse bunu yutmadı, ama o gün bugündür Suudi Arabistan ve Körfez ülkeleri medyası iddiayı destekleyen yayınlarını sürdürüyor.

 Bu hafta dikkatimizi vereceğimiz onca konu varken bazı gazeteler “Uğur Mumcu, Bahriye Üçok, Ahmet Taner Kışlalı gibi aydınları öldüren İran-kökenli ‘Kudüs Gücü’ örgütünün yeni suikastlar için Türkiye’ye militanlarını gönderdiği” haberini verdi. Derhal İsrail basınında da yankısını buldu bu haberler...

 Mumcu, Üçok ve Kışlalı’yı öldürenlerin öyle bir örgütle irtibatlı olduğuna dair yayınları hatırlıyorum. Ancak her üç eylem de, ne yönden bakarsanız bakınız, ülkemize-özgü bir örgütün parmak izleriyle dolu. Belli ki, birileri, geçmişte ortalığa salınan dezenformasyon malzemesini, bu defa Türkiye ile İran’ın arasını açmak için yeniden kullanma kararına varmış...

 Dezenformasyon olması tehlike bulunmadığı anlamına gelmiyor; tam tersine, öncesinde bu tür yalan haberlerle ortam hazırlayanlar hemen ardından kirli eylemlerle ortalığı karıştırabilirler. Mumcu, Üçok ve Kışlalı suikastları öncesinde bugünkü gibi yalan haberler ortamı zehirlemişti...

 Rahatsızlığımı paylaştığım bilgisine güvenilebilecek bir başka dostum ABD seçimlerine dikkatimi yönlendirdi. Ona göre, Barack Obama’nın ilk dönemi İsrail açısından olağanüstü verimli geçmiş; bu sebeple Lobi “Obama’yla bir dönem daha” kararındaymış... “Amerikan halkı daha çok ekonomik sebeplerle oy kullanıyor, Obama’nın ekonomi performansı iyi değil. Nasıl kazanabilir ki?” soruma gülerek cevap verdi dostum: “Karşısına kazanabilecek aday çıkartmayarak...”

 Cumhuriyetçi Parti’den (CP) adaylık koyanlar çok hafif sikletmiş, dostumun dediğine göre...

 “Teksas Valisi Rick Perry Türkiye’yi rencide eden sözler sarfetti ya, öteki CP adayları da önümüzdeki dönemde Türkiye’yi hedef alan kırıcı sözler sarf edebilir... Her birinin danışmanlar kurulunda Türkiye’ye diş bileyen Neo-Çılgınlar var... Mitt Romney’in dış politika danışmanı kim, biliyor musun? Eric Edelman...” Bu da aynı dosttan...

 Söyleyeceğini söyledikten sonra bu defa o bana bir soru yöneltti: “Acaba Ankara bu gelişmelerin farkında mı?”

 Herhalde farkındadır.