Bir kaç haftadır yazmadığımın siz de farkına varmışsınızdır.

Malesef insan bazen istemese de asıl mecrasında akan şeylerin istikamet değiştirdiğini izlemek durumunda kalıyor.

Hani ben de kamuoyu gibi, başdöndürücü bir hızla değişip duran gündemden etkilenmedim değil. Ne kadar etkilenmişim ki, başımın dönmesi geçinceye dek baksanıza kaç hafta geride kalmış.

Derken bir de ne olsun.

Şu dünya kamuoyunun başını da fırıldağa çeviren finansal kriz çıkmasın mı karşımıza.

Hadi sen yiğitsen durduruver bu baş dönmesini.

Yazısız geçmesinin sebebi haftalarımın, bu krizdir diyesim geliyor.

Bu krizle sakın bizi birileri ti-ye almasınlar diye de düşünmeden edemiyorum hani.

Şu sorunun muhatabı ben olmamalıyım, söyleyeyim:

'Bu kriz bizi etkiler mi, etkilerse ne ölçüde?'

Zevat-ı Kibar buna bir cevap vereceklerdir (veriyorlar da zaten).

Verdikleri cevaplar sizi tatmin eder mi bilemem.

Beni etmeyeceği kesin diyebilirim.

Zira onlar elan vuku bulan hadiseleri benim gibi ti-li değerlendirmiyorlardır sanırım.

Bir de içimdeki his bana bunu söylüyor. (Altıncı da diyebilirsiniz). Beni pek yolda bırakmadı da şimdiye kadar.

Alternatiflerinin yokluğu da bana bunu söyletiyor diyebilirim.

Hani ne demişlerdi hatırlayın: 'Vakti gelsin IMF ile masaya oturup iyi bir konuşuruz.'

Oturup konuştukları kesin ama iyi-nin kime yaradığını bana siz söyleyin.

Eğer bu kriz bizi bir kasırga gibi savurmasın istiyorsak, şapkamızı önümüze koymalı, yeniden Büyük Türkiye, Yeni Bir Dünya için aklımızı başımıza devşirmeliyiz.

Krizin içinde kalıp perişan olup gitmektense, olup bitene şekil verecek asıl yapıyı (D-8) yeniden hayata kavuşturmalıyız.

Vesselam!

Hamiş: Hani Batılıların diyorum, faizsiz bankacılık sistemini dillendirmeye başladıkları şu günlerde, biz de Adil Düzeni tarafsız bir yaklaşımla ve önyargısız bir düşünceyle yeniden ele alıp bir daha tefekkür etsek. (Başımızı taşa vurmadan!!)

Kurtuluş bu düzende değil mi ola?