Kimseye hak ettiğinden daha fazla değer verme! Gidene kal deme, dönmeyene sakın dön deme sözlerini çok sıkça duyarız.

Peki nedir bu değer dedikleri şey? Kime değer verilir, kimden değer alınır?

İnsan ilişkilerini incelediğimizde karşımıza bir çok yerde çıkar `değer`. Birbirlerini sevenler zamanla birbirlerine değer vermeye başlarlar. Bu olgu gayet normaldir. Sevdikçe güven artar, güven arttıkça değer de artar.

Değer verdikçe insan kendinden ödün vermeye başlar. Hep sevdiğinin istediklerini yapmaya başlar, onun sevmediğini yapmaktan da bir o kadar korkar.  Onu incitmemek için pür dikkat kesilir. Lakin sevdiği kendisini sevmekten vazgeçtiğinde şaşkına döner. Çünkü değeri onda görmüş ve kaybetmiştir.

İnsan değeri sadece insanlar arasında alıp verilen birşey zanneder. Sevgilisi ona değer vermemeye başlayınca, kendisini en değersiz varlık hisseder. Adeta bir boşluğa düşer. Onun vermiş olduğu değeri aramaya başlar. Hep uzaklarda arar. Gözü hep uzaklarda olduğundan, burnunun ucundakini görmez. Büyük bir elem içinde ordan oraya savrulur.

Değersiz olduğunu düşünmeye devam ede dursun insan…

Biz,  bize ta ezelden beri değer vermiş bir Zâtın tarafına geçelim. Gayb´dan bir ses, yürekleri sızlatan bu acıya merhem olacak şifa, „–Biz insanı en güzel bir biçimde yarattık” (Tin Süresi 4. ayet). Bizi en güzel biçimde yarattığını söylüyor Yaradan. En muhteşem özelliklerle donatmış. İnsan biyolojik detaylarına bir inse, bir idrak etse, mükemmeliğini görecektir. Kaldırsa başını görecek, herşeyin onun emrine amade olduğunu.

Bilse ki onu yokluktan varlığa çıkartan Rabbi, onu herşeyden çok seviyor. Bir bilse ona ne kadar değer veriyor. Ve kendisini çok önemsediğini, herkesten çok huzuruna beklediğini. Günde  bir çok defa huzuruna buyur ettiğini. Yalnızlığına merhem olacağının haberini verdiğini, ah bir bilse İnsan…

Değersizleşir bazı şeyler gözünde. Ve anlar değer vermenin ilk önce insanın kendisine değer vermesiyle başlayacağını.

Bir bilebilseydi İnsan gerçek değerin sadece O´nda gizli olduğunu. Hayatta değer verdiklerimizin bir gün bizi, veya o değeri terk edip gideceklerini, ve sadece değerin yegane sahibinin Allah c.c. olduğunu, ah bir idrak etseydi İnsan.

Unutmasa keşke, Allah kendisini sevdiği için kendisine muhatap kıldığını…

İşte o zaman çok rahat edecekti İnsan…