İnsan, alışkanlıklarının çocuğudur. (İbni Haldun)

Yapılan eylemler devamlılık kazanınca bu eyleme „alışkanlık“ adı verilir. Yapılan eylemlerin iyi veya kötü olması insanın kendisine aittir. Başlangıçta hiç sevmeden yapmaya başladığınız eylemler bile zaman içersinde alışkanlıklarımız olur. Yani bir nevi her insan alışkanlıkları ile yaşar. Alışa gelmiş eylemler adeta bir görevmiş gibi kabul edilmeye başlanır.

Derler ki, 40 gün namaz kılan, namazı bırakmaz…

20 gün sigara için, 21. gün sigara tiryakisi olabilirsiniz. Bu da bir alışkanlık… ve sonrası bağımlılık…

O halde alışkanlıkları iyi veya kötü diye iki kategoriye ayıralım:

Namaz iyi eylem, sigara kötü eylem.

İdrak etmeye çalışalım birlikte:

Alışkanlıklarımız hayatımızı tamamen etkileyen ve yaşantımızda hangi duyguların belirgin olacağına yön veren şeylerdir. Alışkanlıklar bir insanı inanılmaz derecede ileriye götürebilirken aynı zamanda aşağıya da çekebilir. Bütün inişli çıkışlı dönemler hep bu yüzden yaşanır insan hayatında.

Belki farkında değiliz ama alışkanlıklarımız tahmin etmediğimiz sonuçlar, yıllar öncesinde temeli atılan alışkanlıklarımızdan kaynaklanıyor. Alkol kullanma alışkanlığı bir aileyi parçalayabilirken, geride hayata negatif bakan çocuklar bırakıyor. Kendi ruhsal gelişiminde çöküntü yaşayan bu çocuklar, geleceğin kaygılı birer bireyi oluyorlar. 

Alışkanlıkların bırakılması zor olduğu için, iyi alışkanlıklara sahip olan aileler, çoğu kez iyi bireyler de yetiştiriyor. Sağlıksız bir ailede başarılı olmuş nice insanda olabilir. Ama bu kötü alışkanlıkların pozitif sonuçlar dağıttığını göstermez.

Alışkanlıkların bırakılması zor olduğu için, iyi alışkanlıklara sahip olan aileler, çoğu kez iyi bireyler de yetiştiriyor. Sağlıksız bir ailede başarılı olmuş nice insana ölabilir. Ama bu kötü alışkanlıkların pozitif sonuçlar dağıttığını göstermez.

Her insan neyin alışkanlığını beslediğine dikkat etsin. Tilki, derisinden vazgeçer de, alışkanlıklarından vazgeçmez diye bir söz vardır. Biz tilki değiliz  insanız, o halde vazgeçelim. Kötü alışkanlıkları iyilere terk edelim. Madem insan çok çabuk alışıyor hem  madem alışkanlık kanımızda var, bu eylemi iyiye kullanarak müsbet olan şeylere alıştıralım kendimizi.

O halde okuma alışkanlığından başlayalım, ne dersiniz? (şu an bu yazı ilkiniz olsun.)