Etnik ve Kültürel değerlerlere duyulan saygı demokrasilerin ve birlikte yaşama kültürünün en önemli özelliklerinden birisidir.

Çoğu zaman farkedilmese de; demokrasilerde yerel basının konumu, yaygın ve ulusal basından çok daha önemlidir. Demokrasiler ve toplumsal barış yerel de filizlenir, kök salar ve toplumun tüm katmanlarına yayılır ve benimsenir.

Türkiye onlarca etnik kimliğin, farklı din ve mezheplerin birlikte yaşadığı bir ülkedir. Anadolu'nunu kadim geçmişi, birlikte yaşama mecburiyetinin en temel gerçeğidir. Yaşanan sıkıntıların kaynağıda bu zengin kadim geçmişin bir takım iktidar sahiplerince yeterince anlaşılamamış olmasından ve farklı etnik, dini, mezhepsel gurupların birlikte yaşama arzusunu anlayamamalarının bir sonucudur.

Birlikte yaşama kültürünü yerelde başaramayan toplumların ulusal düzeyde bunu başarmaları gerçekten zordur. Birlikte yaşamanın ön koşullarından birisi de biri birini anlamak, değer vermek ve değer yargılarıyla barışık olmaktır.

Maalesef ülkemizde uzun yıllardan beridir farklı etnik topluluklar yok sayılmış, hatta küçümsenmiş, toplum hafızasında yer alacak birçok deyim, uyduruk atasözleri ve küçümseyici isimlendirmeler üretilmiştir.

Bilinç altımıza yerleştirilen bu ifadelerin birilerini rahatsız ettiği, birlikte yaşama kültürüne büyük zararlar verdiği gerçeği; sümen altı edilmiş ve yayıgın kullanma ortamları adeta teşvik edilmiştir.

Gelişen demokrasilerde etnik toplulukların temel hak ve özgürlükleri anayasal güvence altına alınır, her hangi bir etnik topluluğa karşı küçümseyici ifadeler suç kapsamında değerlendirilir. Demokrasimiz geliştikçe toplumsal barışın da gelişeceği gerçeği ulusal basının olduğu kadar yerel basının da üzerinde hassas durması gereken bir konudur.

Anadolu bir çok etnik, dini ve mezhebi toplulukların birarada yaşadığı adeta “dünya müzesi” ünvanına sahip dünyanın en eski yerleşim yerlerinden birisidir ve Türkiye tarih boyunca birlikte yaşama kültürünün en güzelinin yaşandığı; yine coğrafi konumu, zengin kültürü ve devletleşme sürecinde bir çok etnik, dini ve mezhebi gurupların omuz omuza verdiği dünyanın nadir ülkelerinden birisidir.

Bu hassayitlerin yerel ve ulusal basında da gözetilmesi toplumsal barış açısından son derece elzemdir. Özellikle son yüzyılda dilimize yerleştirilen ve etnik kimliklere aşağılayıcı atıflarda bulunan deyim, atasözü!, ve tekerlemelerin tarihsel süreç içerisinde karşılıkları yoktur. Bu tür sözcüklerin sonradan üretildiği, oluşturulmaya çalışılan etnik kimliğe dayalı uluslaşma çabalarının bir sonucu olduğu gerçeği göz ardı edilmeden hassas davranılması toplumsal barış açısından son derece önemlidir.

Demokrasilerde önemli olan birey ve bireysel haklardır ve etnik, dini, mezhebi kimliği ne olursa olsun vatandaşlık hukuku her kes için eşit derecede işler. Bunun anlamı etnik kimliğin vatandaşlık kimliğinin önüne geçemeyeceği ve bir etnik kimliğin bir başka etnik kimliği küçümseyemeyeceğidir.

Nihayetinde başka etnik ve dini kimlikleri küçümseyici tavır, düşünce ve eylemlerin o etnik kimliğe sahip insanların gönül dünyasında derin acılara ve tahribatlara yol açacağı gerçeğini kimse göz ardı etmemelidir..