Bu konuyu seçmemin sebebi yakın çevremdeki sevdiklerimin sırf dış görünüşü yüzünden dışlanması, horlanması veyahut sevgiden mahrum edilmesinden kaynaklanıyor. İlham kaynağım onlardır. Onlara ithafen yazıyorum. Bir insanı yargılarken, başındaki başörtüsü veya başörtüsüzlüğünden dolayı yargılamak yanlış bir tutumdur. Konuyu biraz açalım.

Kadının taşıdığı başörtüsü kendisinedir; ne ailesi için, ne eşi için, ne de eşinin ailesi icin, ne de bir başka kurum için taşır onu. Veya başörtüsü takmayan arkadaşlarımız da bundan kendisi sorumludur. Kimse kimseyi birşey için asla zorlayamaz. Zorlamanın yanı sıra, asla dışlayamaz. 'Sen bizim aileye layık' değilsin diyen insanlar çok gördük, duyduk ve üzüldük.

Layık olabilmenin sırf örtüde olduğunu hangi âyet veya hangi hâdîs ifâde etmiş? Başörtüsü taksaydı iyi olmaz mıydı? Olurdu elbett. Buna sözüm olmaz. Lakin, layık olmayı örtüyle bağdaştırmanın yanlış olduğunu kast ediyorum. Ben namaz kılan, oruç tutan ve diğer güzel hasletleri yerine getiren bir insan için, sırf örtüsü yüzünden, layık değilsin damgasını vuramam.

İslâm kimseyi horlamaz. İster başörtülü ister açık. İster Türk ister Kürt. İster topal ister kör, kimse horlanmaya layık değildir. Yapılan işler bireyin kendisine aittir. Sorumlusu kendisidir. Yapan kendisine yapar. Hesabını Rabb´ine bizzat kendisi verir. Eğer horlar ve hoş görmezsek, Rahman olan Allah bu yüzden bizi yargılar.

İslâm dini tevhid dinidir. İçin de barındırdığı kişileri bir arada tutar. Ayırt etmez. Ayırt edenleri de sevmez. Biz daima nezaketi seçmeliyiz. İnsanları olduğu gibi kabul etmeliyiz. Tekrarlıyorum yanlış anlaşılmasın: İslâm´da örtü haktır.(Nûr sûresi´ne bakabilirsiniz) Örtünenler de bu uyarıya kulak verenlerdir. Mükafatı ahirettedir. Bu bir gerçektir. Lakin, örtü taşımayan kişiler sırf örtüleri yüzünden hiçbir şekilde dışlanamaz, horlanamaz ve hiçbir şekilde bir şeylerden mahrum bırakılamaz. Aynı durum başörtüsü taşıyan kişiler içinde geçerlidir!

Son sözüm olsun:

„Yapan kendisine yapar ve eden bulur”

Muhabbetle Efendim!