Camiler hiç şüphesiz insana huzur veren yerlerdir. Yetişkinlerin bu huzuru yaşamasının yanı sıra çocuklar da bu duyguyu yaşamalı. Camiye giden çocuklar, çatık kaşlı amcalar ve teyzeler tarafından azarlanması hasebiyle, camiye karşı antipati beslemektedirler. Birazcık sesli oynamaya dursunlar, „Burası Allah´ın evi utanmıyor musun koşup zıplamaya“ tehditi ile karşı karşıya kalan çocuklar, camileri gidilmeyecek yer olarak tanımlarlar. Çocukların en samimi ve en güvenilir yer olarak bilecekleri camileri, sergilenen bu yanlış davranışlar yüzünden, soğuk ve itici yer olarak hafızalarına kaydederler.

Ramazanı fırsat bilelim

Ramazan ayını fırsat bilerek çocuklarımızı camiye alıştırmalıyız. Onlara Ramazan ayının mânevî atmosferini yaşatmalıyız. Çocukların, 'yaşasın camiye gidiyorum' diyebilmeleri için, Camiye gelen çocuklara hoşgörülü olmalıyız. Eksikliklerini, yanlışlıklarını, hatta yaramazlıklarını onları dışlayarak, camiden kovarak değil, onları aramıza alarak güleryüz ve tatlı dille uyarmalı, gönüllerini kazanarak gidermeye çalışmalıyız. Aksi halde o çocukları, camilerden ve hatta dini duygulardan uzaklaştırmış oluruz. O zaman da bize teslim edilmiş birer emanet olan o çocuklara ihanet etmiş ve görevimizi yerine getirmemiş duruma geliriz.

Peygamber (a.s.)´ı örnek alalım

Hayatımızın her alanında bize örnek olan Sevgili Peygamberimiz, çocukları camiyle buluşturup ibadetle tanıştırılmasında da en güzel örnek olmuştur. Hz. Peygamber (s.a.s.) bizzat çocukların ellerinden tutarak onları mescide getirmiş, çocukça davranışlarını hoş karşılamış, ve onları hataları sebebiyle mescitten dışarıya çıkarmayı asla düşünmemiştir. Allah Rasulu namazda çocukların sırtına çıkmasına hoşgörü göstermiş, hutbe esnasında  mescide giren torunlarını görünce minberden inerek onları kucağına almış ve hutbeye onlarla devam etmiştir. Namaz esnasında ağlayan bir çocuk duyduğunda namazı hızlıca kıldırmış. Sergilemiş olduğu bu güzel tavır sebebiyledir ki vakit namazlarında bile neredeyse bir safı dolduracak kadar çocuk Mescid-i Nebevi’ye toplanmıştır.

Bırakın çocuklarımız camide istedikleri şekilde Rabb´lerine yaklaşsınlar. Bırakın çocukça oradan oraya koşsunlar. Bırakın Rahman´ın evinde olmak istedikleri gibi olsunlar.