Ses Allah vergisidir. Allah herkese ses vermez. Güzel seslerin arasında esvat-ı  mütefârikadan yani diğer seslerden farklı olanları vardır. Bu tip özellikli sesler çok yaygın değildir. Elmas misali az bulunur. Onun içindir ki kıymeti haizdir. Örnek vermek gerekirse Kâni Karaca, Ahmet Üstün, Zeki Müren, Müzeyyen Senar, Perihan Altındağ, Suzan Yakar, Ümmü Gülsüm, Sabite Tur  gibi san’atkârlar diğer birçok seslere mukabil icra lezzeti , ses aralığı, ses rengi itibarı ile farklılık arz ediyorlar. Bunlardan Ümmü Gülsüm Arap bir muganniye ama ses rengi ve yorum farklılığı ile çok özel bir yerde olduğu için hassaten belirttim. Müzeyyen Abla hariç  yukarıda adı geçen sanatçılar hepsi şuan gerçek alemde. Allah hepsine rahmet etsin.

Ne yalan söyleyeyim birkaç istisnayı saymazsak ben,  pek zamane okuyucularını dinlemiyordum. Ama ne varsa eskilerde var deniyor ya,  ha işte yukarıdaki mezkur muhteşem seslere benzer veya daha iyi bir ses keşfettim…Kim mi o muhtereme?

Hamide UYSAL;

Sesindeki letâfet, nefâset, halâvet tartışılmaz derecede güzellik arzediyor. Hamide Uysal Muş Malazgirt doğumlu. Türk Mûsikîsi alanında en iyi konservatuar olarak görülen İTÜ Türk Mûsikîsi Devlet Konservatuarı Ses Eğitimi Bölümünden mezun olan Hamide UYSAL, Prof. Dr. Alâeddin Yavaşça’dan uslûp ve repertuar, Şehnaz Rizeli’den nazariyat, Mehmet Şeker’den tanbur,  dersleri aldı; Prof. Dr. Selahattin İçli ve Erol Sayan başta olmak üzere başka birçok hocadan tefeyyüz etti.

Tabii ki Feyyaz-ı Mutlak Hazretlerinin bir ihsanı olarak ses güzelliği, alınan eğitim, feyz alınan üstadlar hepsi çok önem arzeden durumlar. En az bunlar kadar ehemmiyet arz eden bir sanatkârda bulunması  gereken bir şey daha var ki bu, Hamide kardeşimizde piyasanın aksine  ziyadesiyle mevcut;

Diyeceksiniz ki “Hocam! Hamide UYSAL’ın o çok önemli vasfı nedir?”

Çelebi kişiliği, hanımefendi şahsiyeti, düzgün duruşu…

Zamanede az bir ilgi görüp televizyonlarda arz-ı endam eden tevazu ve şahsiyet fukarası ekran şaşkını şöhret budalalarını görünce alçakgönüllü tekevvünü ile dikkatimizi calip olan Hamide UYSAL gibi sanatçı kardeşlerimize kemal-i ihtiramla ( tam bir hürmet ile) yaklaşmak gerek. Ne demiş büyüklerimiz; Tanesi bol olan başak boynun eğermiş, bu boyun eğiş başağın boş olmasından değil doluluğundan ileri gelmektedir. Hamide UYSAL’ın tırnağı etmeyecek şahıslar memlekette sanatçıyım diye cevelan etmektedir. Bu da ülkemizdeki garabet ahvalden bir tanesidir maalesef. Onun gibi kişilik sorunu olmayan mütevâzı sanatçılarımızın sayılarının artmasını diliyorum.

Hamide Uysal, bu sene Ramazan Ayında TRT’de arkadaşları ile birlikte harika ilahiler seslendirdi. Bazı ekranlarda türküden bozma sözde ilahilerle kulaklar iğfal edilirken Uysal’ın ve korist arkadaşlarının ilahileri ile gönüllerimiz mânen cûş û hurûşa geldi. Uysal ve arkadaşları şu an Alaturca Records bünyesinde kalifiye icralarına devam ediyorlar. 

Kültür dünyamızın en önemli aksamından olan Türk Mûsikîmizin yaygınlaşması, genç kuşağa mûsikîmizi sevdirme zaviyesinde Hamide UYSAL’ın ve arkadaşlarının büyük hizmet verdiğini görmekteyim. Unutulmaya yüz tutmuş bazı ilahilerimizi güzel sesi ile tekrar ihya eden, Türk Mûsikîmizin muhtelif âsarını ustaca yorumlayıp milli ve dini müktesebatımıza katkıda bulunan Hamide UYSAL’a bir din ve san’at adamı olarak müteşekkirim.

Okuyucularıma mübâlağa etmediğimi özellikle belirtmek için Hamide kardeşimizin taş plaklarda dinlediğiniz tatlılıkta icra ettiği “Cihanda var mıdır acep böyle yâr”  adlı uşşak eserin videosunun linkini  vermeyi vazife addediyorum.

http://www.youtube.com/watch?v=2MhhsTbsUQc

Böyle zümrüt sesli kullarını nadirattan da olsa gönderen En Büyük San’atkâr  Cenâb-ı  Zülcelâl Hazretlerine şükrediyorum, hamdediyorum.

Sağlık ve huzur hânelerinizden sevgi ve şefkat sînelerinizden eksik olmasın muhterem okuyucularım.