USANDIM ki hem de nasıl...

Kürsüden verilen ayarlardan...

Obama üzerine yapılan çeşitlemelerden...

Gadre uğramış yönetmen edasındaki adamdan, onun "Mustafa"sından, yetersiz bir belgesel üzerinden koparılan sersem gürültüden...

Dün kendilerine yapılanı bugün başkalarına yapan yeni dönemin akreditasyon zalimlerinden...

"Diren be Fehmi Abi" diye gaz vermekten...

"Klarnetçi"nin bitmeyen belalı aşkından...

İnceldikçe incelen gazetelere baktıkça bize teğet geçmeyeceğini çok daha iyi anladığım ekonomik krizin ürkütücü ayak seslerinden...

Bergüzar kızımızın Tan oğlumuza kapıyı gösterme nedenlerine dair çıkan havadislerden...

İslam davasını savunuyoruz diye her türlü alçaklık ve rezilliğe imza atanlardan...

Korkaklardan, misyon sahiplerinden, pısırıklardan, idare-i maslahatçılardan, el pençe divan duranlardan, duruşlarını memleketi idare edenlerin psikolojilerine göre ayarlayanlardan...

Usandım...

Henüz "fenafillah" makamına erişmediğimden...

Hıncal Ağa'ya öykünerek, "Abbas yolcu... Asistanım Yasemin geçmiş yazılarımdan seçme yapacak... Bugün köşem Yasemin'e emanet" falan diye bir not attırıp, "On günlüğüne hadi bana eyvallah" diyemiyorum...

Bir günlük, sadece bir günlük kaytarıyorum...

Doğal izin günüm cumartesiyi de kaytarma alanına aldıktan sonra...

Pazar günü, bıktırıcı mevzuların ortasından kafayı çıkaracağım...