İşte geldi… Beklenendi o…  Yorulduğumuz zamanlarda durup dinlendiğimizdi.  Sessiz gülmelerimizin, hıçkırıklara karışan ağlamalarımızın şahidiydi. Ayrılığımız bize hep uzun geldi. O geldiğinde neşelendik. O geldiğinde aşılmaz zannedilen sorunların üstesinden gelebildik. O geldiğinde kapalı kapıların açıldığını da bilirdik.

İşte geldi. Gün gibi doğdu karanlığımıza… Yoldaş oldu yalnızlığımıza… Vuslat onunla buldu anlamını…  Bütün zamanların sabırsızlığı ona kavuşmaktı.  Zaman onu vurduğunda güneş batarken canı acımazdı. Zaman onu bulduğunda gün ağarırken keyfine doyulmazdı.  Toplar atılırdı sevinçten… Nefisler önce susmayı sonra durulmayı öğrenirdi.

İşte geldi.  Aklamak için günahlarımızı…  Kırgınlıkları bir kenara koymak için geldi. Hayatımızı daha anlamlı kılmak için geldi. Beklenildiğini bilerek geldi. Hicranından ateşler içinde kaldığımızı bilerek geldi. Yokluğundan üşümüşlüğümüzü hissederek geldi. Hayatın anlamsız kavgalarını bitireceğini sezerek geldi.

İşte geldi. O geldiğinde akşamları hüzün çökmezdi evlerimize… O geldiğinde zamanın nabzı durmazdı.  O geldiğinde evin büyükleri çocuklaşır, evin çocukları bir yaş daha büyürdü.  O geldiğinde fakirler zenginleşir, zenginler fakirleşirdi.  

O geldiğinde tatlı bir telaş sarardı evlerimizi… Börekler açılırdı. Baklavalar fırına verilirdi. Güllaçlar mis gibi gül suyu kokardı. Fırından çıkacak taze pideleri almak için kuyruğa girilirdi çoluk çocuk. O geldiğinde birlik gelirdi sofralarımıza… Çoğalırdık aynı masanın etrafında… O geldiğinde aynı saflarda buluşurduk bütün mahalleli… Caminin imamı yatsı namazı öncesi güzelce sohbet ederdi. Can kulağıyla dinlerdi bütün cemaat. Tekbirler getirilirdi hoş geldin diyerek selamlanırdı. Gitmesini istemezdi kimse. On bir ay boyunca gelmesi beklenilen en değerli misafirdi çünkü.

O geldiğinde bereket gelirdi. Kendisini karşılayana ve ağırlayana cömertti o… Yapılan her davetle sofralardaki nimetler eksilmez taşardı. İhtiyacı olanlar en çok onun sayesinde nasiplenirdi. O geldiğinde çaresizler çaresiz kalmazdı.

İşte geldi.  On bir ayı geride bırakarak…  Yüreğimize sevgisini ve coşkusunu katarak… Bizi rahatlatarak, ümitlerimizi artırarak, kavgalarımıza, hırslarımıza ve nefsimizin taşkınlıklarına set vurarak geldi. On bir ayın sultanı olmayı en çok hak ederek geldi. İşte geldi Ramazan…