Aslında ben arya dinleyen sultan ile ince ayar bir yazı yazdığımı zannediyordum ama anlaşılan öyle değilmiş. Bir kısım dostlar anlamamışlar. Esfeli safilin ile ahseni takvim arasında bir fark yok gibi anlamışlar. Ebu Bekirler ile Ebu Cehilleri eyuzubillah bir kefeye koyduğumu düşünmüşler. Acaba hiç mi anlayan olmadı? En azından Habernameye koyanların anladığını varsayıyorum.

Aslında o yazıdaki yüce dağların başından, doruklarından kasıt İslamiyet idi. O yüce dağların başında çağlayan su menbaından da kasıt Le ilehe illallah Muhammeden rasulullah idi. Kaynağını o yüce dağların başındaki su menbaından (İslam ve Şehadet) alan aşağıdaki ırmaklardan, nehirlerden, derelerden de kasıt sonunda kabre çıkan şu fani hayatın girdaplarıydı. Soru soran sami de sizin gibi bir okur olan benden içeri bir ben idi.

Denilmekte idi ki, o yüce dağların başında bulunup, o menbadan su içenler için, Islamıyet ile şereflenenler, şehadetin tadına varanlar için ha arya dinlemiş ha golf oynamış ha nobel almış ha müzik dinlemis farketmez. Akibet onlarındır. Akibet takva sahiplerinindir. Allah'a yükselen müslümanın takvasıdır. Ebu Bekirler, Abdulhamid Hanlar, Taşgetirenler böyle nurun ala nur insanlardır. Ahmet Kaya'yı dinlerken aklıma Muhammed Aleyhisselam geliyor diyen Selehattin dostumun kulakları çınlasın.

Denilmekte idi ki, o yüce dağların başında bulunmayan, o menbadan su içmeyenler, Islamıyet ile şerefllenmeyenler, şehadetin tadına varmayanlar ha arya dinlemiş ha golf oynamış ha nobel almış farketmez. Onlar şeytanın maskarasıdırlar.

Arya dinleyen sultan yazımdan müzik haramdır gibi bir netice çıkarılmasi da cabası. Ne alaka. Hasılı dostlar yazı yazmanın %90'ı riyakarlıktır. Insanlara kendini beğendirme çabasıdır. Yüzde dokuzu da yanlış anlaşılmadır. Geriye kalan %1 nur mu acaba onun derdindeyim. Bazen aklım der ki, bırak git, yazma. Bir sene ara ver. Kalbim der ki, yüzde birin hatrını unutma. O yüzde birin içinde hudutlarda senelerce cihad etmekten daha evla bir tefekkürün ürünü var.