TÜRKÜNÜ SÖYLER GECE

Gecenin bulutları doluşur gözlerimde...

Gece dediğin nedir ki, ömrü yaralım ?

Anlamsız bir resimdir karşında duran

Bunca telaşın, hüzün töreni...

Ruhunun gri renkleri, yerleşir gözlerimde

Süzdün bulutları,

alaca akışlarında yitmelerin

Sığındığın zamanların gölgesinde yoruldun.

Eskidi dünün,

eskidi gözlerin acemi telaşlarda...

Yorgunsun.

Gölgesi düştü çirkef aşkların

Yırtıldı namusun yüzü

Hükmünü yitirdi zalim bakışlar

Haykırır yüzüne içinin şehri...

Utangaç şehrin söylediği nedir ki ?

Beton bahçelerine gömülen hüzünden başka..

Ne anlatır ?

Unutup da gitmeler ?...

Yenik düşmüş bir dost sürünür ayaklarında

Kederinin göğsüne sokulur, yandığının belası

Gece dediğin, güneşinin yüzüdür.

Gölgenin yüzü....

Acemi teleşlarda saklıdır adın.

Ölü sevgilere haykıran !

Gözlerini perdeleyen namusla...
Sen artık büyüdün.

Şimdi söyletirsin kırık sazını...

Güneşi içinde mi sandın ?

Geceyi gününde mi ?

Kaçmak...

Kaçman yetersiz kalır kurtuluşuma...

Şirret bulutların gözlerime ağ örer.

Anlamlı bir resimsin karşımda duran

Bir duvar önündesin ömrü yaralım.

Tut kırılan hayatın ucundan.

Güneşi dününde mi sandın ?

Kırılmış ayaklarını sürüme bu şehirde.

Ölü şehrin ağıtı nedir ki ?

Savur yitişin bulutlarını,

Dağılsın hüzün...

Gece dediğin nedir ki, ömrü yaralım ?

Söyleyendir sırrını gece...

Yüzüdür sakladığın gölgenin...

Gece, saklar seni içinde...

AYŞE NUR MENEKŞE