"Ölüm gerçeği", "bu dünyadan göçme olgusu"  ciddi anlamda kimin hatırına gelirse, hakiki manada  kimin özüne düşerse aklı olan her fani bundan korkar, fikri, mantığı, muhakemesi, olan her insan bundan ürker ve  büyük bir anafor yaşar. Bendeniz  böyle durumlarda gönlümü rahatlatmak, özümü serinletmek için  içimde şöyle bir düşünce sistematiği kurarım. Böylece,  bu evrenin ve sonsuz hayatın en büyük hakikatini  gönlümle, aklımla, ruhumla özümsemeye çalışırım:  

          "... Yaşadığımız şu günde bu yaşlı dünyamızın ( yaşlı mı genç mi bunu da tam bilemiyoruz. lakin bendeniz Müslümanım ve inancıma göre peygamberimiz (sav)  Ahir Zaman Peygamberidir. Demek ki varlık (yani dünya, gezegenler, galaksiler …)  son demlerini yaşıyor.  “Son Dem”  derken de sayı vermek çok güç. “Son Dem”,  500 sene mi,  Bin sene mi,  10 bin sene mi… bilmiyorum) üzerinde  yaklaşık 8 milyar insan yaşamakta. Bunların kimisi Asya'da, kimisi Amerika'da. Kimisi Afrika'da kimisi Avustralya’da. Dünyadaki insanların bazıları siyah bazılar beyaz. Kimisi sarı kimisi esmer. Onların kimisi zengin kimisi fakir. Uzunu da var kısası da. Yaşlısı - genci, hastası - sağı, güzeli - çirkini, mutlusu - mutsuzu, sömüreni - sömürüleni, akıllısı - delisi…Hepsi birlikte yaşamakta bu kavanoz dipli dünyada, Aşağıdaki sayılara bir bakar mısınız. Bu sayılar, bu veriler  linkini verdiğim  internet sitesinde her saniye değişmekte:  

Bu sayısal verilere göre bu gün dünyamıza 142.791 kişi daha eklendi.)

ZAMANIN VE MEKANIN BÜYÜKLÜĞÜ RABBİMİZİN BÜYÜKLÜĞÜNE DELALETTİR. 

       Hz Adem Atamızdan bu güne kadar dünyada ne kadar insan yaşadı bilemiyoruz. (Bu konuda birçok görüş var) Bundan sonra kıyamet kopana kadar ne kadar insan yaşayacak onu da bilemiyoruz. Yalnız bu konuda bendeniz şunu biliyorum ki muazzam bir sayı var karşımızda.  Bu çok çok büyük sayıyı görünce insan kendi varlığının ne kadar da önemsiz ve küçük olduğunu görüyor. Oysa bizler yani insanoğulları bu gerçek ortada dururken kendimize  fazla bir değer biçiyoruz. Sanki dünyanın göbeğinde/merkezinde biz varmışız, sanki tüm âlem bizim için yaratılmış gibi duygu ve düşüncelere kaplıyoruz zaman zaman. Hâlbuki hem dünyayı ve içindekileri, hem dünyanın bağlı olduğu gezegeni, o gezegenin içinde yer aldığı Samanyolu Galaksisini, hem bu galaksiye benzer milyarlarca galaksinin varlığını (yani evreni), Arşı, Kürsü ve tüm bunların sahibi ve yaratıcısı Allah’ı düşündüğümüzde… Bizim varlığımız okyanusa nispetle bir damla su, çöldeki kumların toplamına göre bir kum tanesi bile etmiyor.

        Bu sayısal gerçekleri düşündüğümüzde aklımız yerinden oynayacak hale geliyor. Havsalamız almıyor bu kadar büyük varlığı, zamanı ve mekânı. Zaman ve mekân olarak bu büyüklük karşısında aklımızın apışıp kalması, adeta pes edip “error” vermesi her selim aklın karşılaşacağı bir neticedir. Bu varlığın sahibi Rabbimizin gönderdiği son din İslam’ın bu konuda bize bildirdiği şu gerçek, hakikate giden yolda en büyük ve en değerli bir basamaktır: Tüm bunlar yani varlık âlemi ve içinde olanların hepsi (mekân), Dünyanın ilk kuruluşundan kıyametin kopacağı güne kadar(ezel-ebed gerçeği)  geçecek olan zaman fanidir, sonludur. Yok olacaklardır. Ahiret yurdu ve ondaki zaman ise sonsuzdur. 

İNANMAK, UYMAK VE DAUAYA SARILMAK TEK KURTULUŞ YOLU 

         Bu gerçekler karşısında akl-ı selim herkesin yapacağı tek şey vardır:  Varlığın yaratıcısı ve tek sahibi olana boyun eğmek. O’nun bize gösterdiği yoldan (kitap sünnet)yürümek,  Şu küçücük dünyada, yaşayacağımız şu azıcık zamanda,  O’nun (cc)  ölçülerini ölçümüz, O’nun kurallarını kuralımız saymak.  Bu imtihan dünyasında O’nun emirleri ve nehiylerine uyarak yaşayıp, sonsuz hayattaki cenneti, saadeti, sonsuz mutluluğu kazanmaktır.

            Rabbimiz biz naciz kullar en başta zatını, tüm peygamberlerini lakin en çok da en son gönderdiğin Son Elçi Hz.Muhammed Aleyhisselamı, tekmil Meleklerini, Resullerini, sahabe efendilerimizi çok seviyoruz. Allahım!Bizler Saadet yurdu Cenneti, orada olan ve günümüzde yaşayıp oraya gidecek olan şehitleri, şehideleri,  Salihleri, Salihaları, alimleri alimeleri,  kadın erkek cömertleri ve tekmil mümin ve müminatı, müslim ve müslimatı çok seviyor ve onlarla ebedi yurtta bir arada olmak istiyoruz.   Ey yüce Yardanımız!  bu sevgilerimiz hürmetine tüm eksiklerimize, tüm hatalarımıza rağmen erhamürrahimin sıfatınla  hepimize sonsuz saadet ver. Bizleri sınırsız mutluluğu, ölümsüz hayatı kazanıp cennetine giren ve cemalini görenlerden eyle. Çünkü Sen Erhamürrahimsin.  Amin.