Klâsik kelimelerle süslemeyeceğim yazımı. İyisiyle kötüsüyle kapattık bu yılki defterimizi deyip, sonra havanız ne olursa olsun sizin havanız güzel olsun diye de kapatmayacağım satırlarımı.

Bu yazım değerlendirme yazısı olsun, koca bir seneyi değerlendirelim. Kimlerle vakit geçirdik, kime ne iyilik yaptık. Koca bir sene 12 ay, 365 gün, 8766 saattir.

Peki, biz bunun neresinde ne yaptık. Hadi mizanlarınızı hazırlayın.

Zorlu bir dönemdi hayatın her gününü değerlendiren, kafasını yastığa koymadan önce ve koyduktan sonra bile “bugün ne yaptım bugün ne yapıldı” diye düşünen insanlar adına çok zor bir yıldı bu sene.

İçinde bulunduğumuz yılda birçok ailenin ocağına ateş düştü. Savaşlar, hem karada hem hava da devam etti. Yetmedi korana savaşının içine düştük. Adeta mahşerin provasını yaptık, halada yapıyoruz. Herkes birbirinden kaçıyor, kendi ve sevdiklerini korumak adına. Öz anne, baba, çocuk birbirinden uzak kaldı. Görünmeyen bir virüstü bize bunu yapan. Oysa biz ne kadar aciz insan olduğumuzu gördük.

Bu sene milyon kişi yine vatanlarından yurtlarından oldu, adlarına kaçak göçmen koyduk. Kaçarken hayallerini, evlatlarını her şeylerini yitirdiler. Verilere göre 5 yılda 654’ü çocuk 32 bin 741 göçmenin yaşamını yitirdiğini söyleniyor. Bunlar kayıtlı olan ya olmayan..

Birçok aile şu an tabiri caizse diri diri toprağa gömülü vaziyette. Kimlerin, hangi hainlerin bu işleri yaptıkları ortadayken, bu kimseleri de havale ediyorum Yaradan’a..

Masum bebekler adına, öksüz kalan yavrular adına. Bir babanın en acı halidir çaresizce ortada kalmak evlâdının yanında, bir şey yapamadan oracıkta iki dizinin arasında kafasını sıkıştırıp kala kalmak... Onlar adına yalvarıyorum Rabbime, onlara yardım et diye. Tez vakitte zalimlerden bu masumların haklarını al diye..

Filistin’de, İsrail zulmü altında ezilen Müslümanlar adına. Üzerlerine bombalar yağan çaresizler adına. Çöpten bir dilim ekmek bulup da evlâdımın karnını doyurabilir miyim diyen yüreği yaralı anneler adına. Her an askerdeki evlâdından acı haber gelecek diye evinde uykusuz gecelerde haberleri takip eden anne ve babalar adına.

Vatanını terk edemeyen yürekli yiğitler adına...

Kimi insan yemek yemek için yaşıyor, kimi ise yaşamak için yemek yiyor.

Bu farkı kavrayabilenler adına.

Somali, Arakan, Suriye, Kenya gibi ülkelerde yaşayan eti kemiğine karışmış hastalıklar içinde perişan kalan masum insanlar adına.

Hastane, doktor, hemşire bulamayan hastalar adına...

Rabbim Sana sığınıyor ve Senden yardım diliyoruz. Mazlumlara yardım et.

“Rabbin rızkı dilediğine bol verir, dilediğine daraltır. Şüphesiz ki O, kullarından haberdardır, (onları) çok iyi görür.”(İsra, 30)

Rabbim Sen verensin, biz rızıklanan, el açıp Senden isteyen aciz kulunuz. Bütün insanlık adına istiyoruz.

Sana el açıyor, Sana sığınıyor, Senden yardım istiyoruz. Bütün mazlumlar adına..

Dinimizi, imanımızı, vatanımızı, bayrağımızı koru. Vatanımıza göz dikenlere fırsat verme.

Kimler ne hain plan düşünüyor ise kendi açtıkları kuyuya düşsünler. Bütün Müslümanlar adına bizleri feraha kavuştur.

(Amin)

Üsteki yazım 2021 yılına ait bir yazıydı. Hiçbir satırına dokunuş yapmadım. Şimdi o zaman 2023’ün son soruları gelsin.

- Ne kadar kendinize doğru oldunuz?

- Çevreye ne katkınız var demiyeceğim, kendinize ne katkınız oldu bir yıl boyunca?

- Kaç kişiden dua alıp, kaç kişinin kalbini incittiniz?

- Bir sene için de elinize bir boş kağıt, bir de kalem alıp kendinize bir mektup yazdınız mı?

- Kaç kitap okuyup, kaç kitap okuttunuz?

- Bir şiirin var mı?

Şiir okumayan ve bir türküsü olmayan insandan korkarım. Kurumuş sarmaşık dalları gibi… Tutundukları her dalı kördüğüm ederler ve sonra kuruyup giderler.

Sayılar gider temenniler kalır.

Her doğan günle yeni bir umut. M.K