Zilhicce ayının ilk dokuz günlerindeyiz. Kur'an'i Kerim ve Hadis-i şeriflerde Zilhiccenin ilk on gününün Allah'ın yanında en kıymetli günler olduğu bildiriliyor.

            Bu günlerin gündüzünü oruçla gecesini de ibadetle geçirmek, bolca tesbih, tahmid, tehlil gibi zikirlerle meşgul olmak tavsiye edilmiş. Bu ilk dokuz günde bir gün oruç tutmak bir yıl oruç tutmaya denk. Bir gecesini ihya etmek kadir gecesini ihya etmek gibi faziletli. 

Bu günler hac günleridir. Hacılar hac vazifelerini ifa ederken hacca gidemeyen müslümanlar da böyle ibadet ve taat içinde bulunabilirler. 

Ve Zilhiccenin onuncu günü de kurban bayramı.  Bayramınız mübarek olsun ey müslümanlar!

Kurban bayramı sabahı hüzünlenirim. Bayram sevinçtir; biraraya gelme, hasbihal etme, dostluk ve kaynaşma günleridir fakat bir hüzün dokunuyor içime..

             Eşimin namaza gidişiyle birlikte evdeki bu değişik hava (camiye namaza gitme) bayramın hikmeti hakkında düşünüyorum.

             ''Bugün bayram erken kalkın çocuklar'' deniliyor bir şarkı sözünde, ama ben uyandırmak istemiyorum onları. Sabahın sessizliğini içime çekmek istiyorum.

             Kalkıp kurbanlığımızın yanına gidiyorum, her bayram yapıyorum bunu. Kurbanlığımızın boynunu, sırtını sıvazlıyorum. Yanağımı yanağına yaslıyorum, gönülden gönüle konuşuyorum onunla. ''Ne şerefli bir iş Allah için kurban olmak '' diyorum. ''Milyarlarca hayvanın içinden bir kısmına nasip oluyor kurban bayramında kurban edilmek'' diyorum. İçim acıyor canı yanacağı için. Ama nasıl olsa her canlı ölümü tatmayacak mı? Ölümlerin en güzeli de bu!

            Sanki onlar da hissediyorlar. Sessiz oluyorlar bayram sabahı. Dün meleyip dururken bugün sessiz ve âsude duruyorlar. Kümesteki tavuklar bile sessiz bugün. Kuşlar da cıvıldaşmıyor...

              Efendimiz sallallahü aleyhi vesellem kızı Fatıma radyallahü anhüma'ya şöyle demiş: ''Kalk kurbanının yanında hazır bulun! Çünkü onun dökülecek ilk damla kanı ile birlikte işlemiş olduğun bütün günahların bağışlanacaktır.''

              Bu hadisi duyduğum günden beridir ben de böyle yapıyorum. Hatta eşimin hayvanı kesmesine yardım ediyorum. Hayvanın ayaklarını tutuyorum. Fışkıran kanla birlikte şiddetli soluk sesini içim acıyarak izliyorum. Bütün bunları seyretmeye Allah emrettiği için katlanabiliyorum. Hayvanın ayaklarını tutarken bütün gücümü harcıyorum. Öyle bir kuvvetle silkeleniyor ki...

              Allah cc. kurban ibadetiyle acıma duygularımızı geliştiriyor. ''Kurban keserken besmele çekilmiyor'' sözü aklımda, gönlümde onlarca ünlem oluşturuyor. Çok merhametli Allah (Rahman ve rahim olan Allah'ın adıyla) sözünü neden söyletmiyor. Biliyorum ki Allah herkesten daha çok acıyor.

              Efendimiz sallallahü aleyhi vesellem savaştan döndüğü birgün kızına kılıçlarını yıkamasını söylemiş. O kılıçlar az önce insan öldürdüler. Üzerlerindeki kan insan kanı. Ve onları yüreği rikkatli, merhamet deryası kızına yıkatıyor...

Kurban bayramına bir de bu açıdan bakalım; kurban ibadeti insanlığı merhamet, metanet, cömertlik ve yardımlaşma duygusu vs. hakkında eğitiyor, olgunlaştırıyor. Dünyayı yaşanılır hale getirip güzelleştiriyor.