xxx951
İşçiler Taksim’de coşkulu, işsizler evde çaresizdi
Taksim’de 1 Mayıs’ta işi olanlar bayram etti. Ama Taksim’de ve başka şehirlerde bayram eden işçiler işsizleri unuttular. İşçilerin sorunlarını dile getirmeyi unuttular.
1 Mayıs sadece “işi olanların” bayramı haline geldi. 1 Mayıs’ta işçi sendikalarının Taksim’teki toplantısını medya dün “İşçi Bayramı kutlandı. Yüz binler Taksim’de bayram etti” diyerek kamuoyuna yansıttı.
İyi de:
- 1 Mayıs işçi bayramı değildir. Emekçilerin/işçilerin günüdür. İngilizce anlatımı ile “Workers’ Day/Labour Day” dir.
- İşçi gününde işi olanlar sorunlarını unutarak bayram etmez. Sorunlarını dile getirir.
- İşçi günü sadece işi olan şanslı emekçilerin günü değildir. İşsizlerin de günüdür. İşsizler için, bu gün, işi olan şanslı emekçilerden daha da önemlidir.
Taksim’deki 1 Mayıs kutlamalarının, sulh ve sükun içinde, kazasız belasız sonuçlanması önemlidir. Katılanları da, bu konuda gerekli düzenlemelerde emeği geçenleri de tebrik ederiz
İşsizler unutuluyor
Ama eski bir emekçi olarak, yakınındaki çok sayıda işsizin çaresizliğini görerek üzülen sade bir vatandaş olarak yazmak zorundayım ki:
- 1 Mayıs’ta işsizler unutulmuştur.
- İşi olanların sorunları unutulmuştur.
- 72 Milyon nüfusumuz var. 2010 Ocak ayında çalışanların sayısı 21.1 milyon. 1999 yılında çalışanların sayısı 22.0 milyon. 2000 yılında 21.5 milyon, 2002 yılında 21.3 milyon idi. Demek ki on yıldır nüfus artarken çalışan sayısı artmamış. Aynı kalmış.
- Kayıtlı işsiz sayısı 3.5 milyon... Çalışmak isteyenlerin, çalışmaya hazır nüfusun yüzde 14.5’i işsiz. Genç nufusta işsizlik yüzde 25.9 oranında...
1 Mayıs Emekçiler/İşçiler gününde işi olan şanslı emekçiler bayram ederken, onların sendikaları üyelerini meydana toplarken, işsizleri unuttular. Çünkü işsizler sahipsiz.
Sorunlar unutuluyor
Sadece işsizler unutulmadı. Emekçilerin/işçilerin temel sorunları da unutuldu.
- Türkiye’de çalıştığı varsayılan 21.1 milyon emekçinin yüzde 42.3’ü, 8.9 milyonu kayıt dışı çalışıyor. Sosyal güvenlik haklarından, sendikal haklardan, asgari ücretten yararlanamıyor.
- Çok sayıda kadın ve çocuk işçi asgari ücretten düşük ücret ile ve kayıt dışı çalıştırılıyor.
- Çalışanların bugüne kadar edindikleri bazı imkânların ellerinden alınması gündemde. Esnek çalışma sistemi adı altında işten çıkarmalar kolaylaştırılacak. Kıdem tazminatı uygulamasına son verilecek.
- Ekonomi politikaları tarımda ve imalat sanayinde istihdam artışına değil, istihdam daralmasına yol açacak biçimde oluşturuluyor. Ekonomi büyümez, üretim artışı sağlanamaz ise bırakınız işsizlere iş bulmayı çalışanlar da işlerini kaybeder. Ediyor. İşten çıkarmalar durmadı.
“Boş verin bunları... İşçiler 32 yıl sonra Taksim Meydanı’nda bayram etti... Taksim Meydanı’ndaki şenliği, coşkuyu küçümsememek gerekir” denilecek ise, bana “pardon”...
Belki de benim durup dururken işsizleri dert edinmem, çalışanların sorunlarını önemsemem yanlış oluyor... Demek ki, bunlar önemli değil. Önemli olan “Demokratik açılımın bir parçası olarak Taksim Meydanı’nın işçilere açılışı. İşi olanlar
1 Mayıs’ta Taksim’de bayram etti ya... Yeter de artar bile!