Hücresinde Kur’an ile ahlaklanan bir mahkum

Islam doğru bir şekilde yaşandığı takdirde insanların evvela kalbini sonra duygularını ve sonra davranışlarını degistiryor. Bugün hücre ziyaretim sırasında yaşadığım kısa görüşmeyi paylaşmak istiyorum.

Hapishanedeki hücre kısmından tam çıkıyordum ki bir mahkum seslendi. 5.hücre seninle görüşmek istiyor. Siması yabancı olmayan mahkum ile selamlaştım.

-Buyur kardeşim. Nasılsın?

-Selamun aleyküm

-ve aleykum selam ve rahmetullah

- Kur’an okumayı bana tavsiye ettiğin için teşekkür ederim

-Asıl bizim Rabbimize böyle bir kitaba iman etmeyi bize nasip ettiği için müteşekkir olmamız çok mühim.

- Öyle ama sen bu kitap ahlakimizi tamamlamak ve onunla amel etmek için demiştin bunun bereketini hayatımda yaşıyorum.

- Maşallah ne güzel konusuyorusun.

-Bugün üvey annemden mektup geldi. Yıllardır konuşmuyorduk ve benim içimde bir yaraydi bu. Beni o yetiştirdi. Babamla birlikte yaşarken bana çok iyi davranıyordu. Lakin daha sonra evlendiler ve araları bozulunca bana olan iletişimi de değişti. Ama bugün yaptıklarından pişman olduğunu ve yeniden baslayabilecegimizi söylemiş.

- Ne güzel bir haber. Musibet bazen istenmez ama başımıza geldiği zaman onun nimetlerini de görmek lazım. Yıllarca konuşmayan, görüşmeyen evlat ve ebeveyni bazen elim bir kaza veya hastalık kucaklastirabilir. Bunlar yaşanıyor. Araya tüm akrabalar girse dahi barismayanlari bir hastalık veya musibet baristiriyor. Hapishaneye girmen güzel değil bu istenmez lakin her musibetin arkasında ayrı bir güzellik var. Bu güzelliği de görmek lazım.

- Ne zamandan beri müslümansın?

- Hatırlamadın mı ? Bana geçtiğimiz Temmuz ayında sen şehadet vermiştin.

- Öyle mi ! Kusura bakma hücrenin arkasından yüzünü secemedin. Ayrı bir hucredeydin sanırım.Maşallah ne güzel..

-Evet bu blogta değildim. Sehadetimi vermiştin ve bana Kur’an vermiştin.Kur’ani okumamı ve onunla amel etmemi söylemiştin.
Bende okuyup Nisa suresindeki ayetin gereği olarak ailemle ve akrabalarımla aramı düzeltmeye başladım. Annemle, kardeşlerimle aram düzeldi. Üvey annem kalmıştı ondan da bugün aldığım mektup beni ziyadesiyle memnun etti.

-Rabbim daim etsin kardeşim.Ben burdan ne zaman gecersem mutlaka bana seslen. Kendini hatirlat. Özellikle benim hidayetine vesile olduğum kimselere ayrıca değer vermek istiyorum. Bu hücredeyken tam olmuyor.Lütfen kendini hatırlat.

- InseAllah hatırlatacağım.

- Unutma ki tevhid Rabbimizin en büyük hediyesidir. Bizi kula kulluktan kurtarır ve Rabbimize kul kılar. Bu ise adaletin ta kendisidir. Düşün ki burda hücrede tek basinasin. Rabbini bulmasaydin ne kadar da boş geçecekti zamanın. Oysa şimdi Rabbinle berabersin
.
- Hapishaneye dusmemin en büyük faydası Islamı bulmam oldu.

-Elbette her musibetin altında mutlak bir hayr vardır. Islam ile sereflenmen nebevi dilde bu dünyada gördüğümüz her şeyden daha hayırlıdır.Yani en büyük hayra nail oldun. Bir ömür bu hücrede mahkum olarak yaşamak bir kaç defa dünyaya gelip saraylarda yaşamaktan evladır.

- Iman insana huzur veriyor artık hayatım daha bir anlamlı.

- Rabbimiz Kur’anda şöyle der : “Allah, iman sahiplerinin Velî'sidir; onları karanlıklardan aydınlığa çıkarır. Küfre sapanlara gelince, onların dostları tağuttur ki, kendilerini nurdan karanlıklara çıkarır. Bunlar cehennemin dostlarıdır. Orada sürekli kalacaklardır onlar.”

- Bu ayetin nerde olduğunu söyler misin?

- Bakara 257

- Teşekkür ederim.

- Allah seni ebedi hayatı kazanan mü’min kullarindan etsin.

- Es selamun aleyküm

- Ve aleyküm selam.