Hayat benim gözlerimle çevremi saran tüm olumsuz duygu ve karamsar insanlara rağmen daha bir keyifli ve daha bir özel…..

Kendimi sevip kendime hayran olarak sevilecek bir benle  hayran bırakıyorum insanları kendime ve beni sevme ihtimalini onlara bırakıp çekiliyorum köşeme….

Yaşanan geçmiş kötüydü biliyorum ama hayallerim ve hedeflerim inadına bir o kadar canlı ve umut dolu ki geçmişten intikamımı alıyorum böylece.

Kendimi sadece kendimle sonu olmayan bir yarışa sokup bu yarışta birinci yine ben olmak istiyorum. Yaşadığım her kötü olayı daha iyi olmam için Allah’ın bana sunduğu fırsatlar olarak görüyorum ve bundan dolayı kendimi şanslı hissediyorum.

Hayalimdeki kişi olmakla o kadar meşgulüm ki benim dışımdaki kimseyi eleştirecek en ufak bir vaktim dahi yok.

Sevdiklerime vakit ayırmayı o kadar çok önemsiyorum ki her görüşmemizi son görüşme gibi yaşayarak o ana daha bir anlam katıyorum.

Hayatın ve geleceğin bilinmezliği bana daha çok umutlanmamı ve sürprizlere daha çok açık olmamı sağlıyor.

Affetmenin nasıl bir erdem olduğunu sadece düşmanlarımı affederek değil kendimi de affederek daha iyi anlıyorum.

Bana gösterme fırsatı bulamasalar da hayatımda bir şekilde yerini alan insanların beni sevdiklerini biliyorum. En azından buna inanarak kendimi iyi hissediyorum

Acılarımın ve üzüntülerimin dünyayı durduracak bir güç olmadığını biliyorum ve bu dönüşte yerimi almak için bir an önce toparlanıyorum.

Her şartta ve durumda kim olduğumu biliyor ve dünyaya gelme hakkımı sonuna kadar tüm evreni severek kullanıyorum.

Şimdi sen kalk ve hayata benim gözlerimle bak…….