Lütfi AYHAN
"Fedake Binti Ve Veledi Yaresulullah!"
Bu cümle bir yerlerden kulağınıza aşina geliyor değil mi? Hadis kitaplarında, dini yazılarda, vaaz ve sohbetlerde buna yakın bir söz hatırlıyorsunuz değil mi? Bu cümleyi bize aşina kılan, bize tanıdık yapan cümle , "FEDAKE ÜMMİ VE EBİ YA RESULULLAH" hadisidir. Vaazlarda sohbetlerde en çok duyduğumuz bu cümlenin anlamını bilmeyen var mı içimizde: "Anam babam sana feda olsun ya Resulullah!" Hocalar alimler bu sözü her söylediklerinde sahabelerin peygamberimize olan sevgisinin büyüklüğünü anlatmak isterlerler. İnsan çok sevdiği birine bir hediye vereceksek en sevdiği bir şey en değerli bir şey verir değil mi? Sahabelerde bunu yapıyor işte.
Alimler sahabelerin peygamber aşkını dile getiren bu hadise ek olarak, "Hiç biriniz beni, babasından, çocuğundan ve bütün insanlardan daha çok sevmedikçe iman etmiş olmaz." hadisini de eklerler. Hak sözdür. Hepimizin başının tacı olan hatemül enbiyanın sözüdür. Bu nedenle kıyamete kadar hükmü ve manası cari olan bir sözdür. Dinimizde anne baba hakkı çok ama çok fazladır:
"...Bir evlat için anne-baba ne demektir? Onun yeryüzüne gelmesine vesile olan bu iki varlık, sevgi, şefkat ve ilgileriyle onu sarıp sarmalayan, besleyip büyüten, düştüğünde kaldıran ve yaralarını saran sıcak aile ortamının vazgeçilmez iki ögesidir. Bütün İslami kaynakların "Ahlak İlmi" başlığında, Allah ve Peygamber hakkının hemen altında, "kul hakkı" bahislerinin ilk sırasında yer alır ana-baba hakkı. İnsan ilişkileri bağlamında özellikle vurgulanır, Kur'andaki ebeveyne yönelik tembihler, tavsiyeler..."
Anne baba sevgisi bu kadar büyük, bu kadar değerli. Bunlar hep bildiğimiz, duyduğumuz şeyler. Benim bu yazıda dikkat çekmek istediğim husus ise günümüz Müslümanlarının bu konuda biraz farklı bir hale düşmüş olmalarıdır. Çünkü günümüzde, asırlardır İslam eğitiminden uzak kalmanın bir neticesi olarak hepimizin sevgi, saygı sıralmasında değişiklikler olmuş durumda. Sevgi ve hak sıralamasında çocuklarımız ana ve babalarımızın önüne geçmiş görünüyor. Bir çok konuda (yardım etme, zaman ayırma, isteklerini yerine getirme...) ebeveynlerimizle çocuklarımız arasında tercih yapmak istediğimizde tercih çoğunlukla çocuklarımız oluyor. Böyle yapmayanlar elbette vardır. Benim söylediğim genel bir haldir. İstisnalar kaideyi bozmaz. "Peygamberimizin(sav) Saad için, sahabelerin (r.a) ise peygamberimiz için söyledikleri bu sözün anlamı: "Dünyada Allahdan peygamberden sonra en çok sevdiklerininin anne ve babaları olduğudur."
Bu Hadisi şerifin gereğini günümüzde de yerine getirme görevi hepimizn vazifeleri arasındadır. Yani sevgi ve hak sırlamasında Anne ve babalarımızı dünyalık her şeyin önünde tutmalıyız. Aksi halde "Fedake ve Ümmi ..." Hadisinin ruhuna aykırı davranmış oluruz. Tıpkı yazının başlığındaki duruma düşeriz.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.