„Ey Can! Edep nedir diye arar sorarsan eğer, bil ki edep, her edepsizin edepsizliğine sabır ve tahammül gösterebilmektir..!'' Mevlana Celaleddin Rumi

Sevgili kardeşlerim, kâlemim karaladıkça, aklım yettikçe ve en önemlisi Rabbim nasip ettikçe bugüne kadar hep yazı yazdım. Yazdım yazmasına da, baktım ki  edeb hakkında hiç bir yazım mecvut değilmiş. Geç kalmadan yazmak istedim.

Edeb nedir?

Birlikte kısa bir kelime açıklaması yapalım isterseniz…

Edeb kelimesinin dilimizdeki karşılığı saygıdır. 'Saygı' kelimesini muhakkak duymuş, öğrenmiş, belki de çoğumuz hayatımızda uygulamışızdır. Anne ve babaya saygı, öğretmene saygı, din kardeşine saygı, tabiata saygı, büyüklere saygı, yaşlılara saygı ve en önemlisi bizi yoktan var eden Allah teala´ya saygı.

Yazımızın başlığını özellikle  „EDEB YA HU“ seçtik. Peki neden? Çünkü bu yazıyı yazarken yazar edebli olacak. Şaşmayacak, hakkını verecek. Doğruları yazacak. Takkiyecilik yapmayacak. Yazdıklarını beğenmeyecek, hep eksik arayacak. Bu yazının edebide işte budur.

İslam alimlerinden olan Mevlana Hz.leri edebi çok önemsemiş ve edebin insanı hayvanlardan ayıran bir özellik olduğunu vurgulamıştır.

Şöyle ki:

"Ademoğlu şayet edebsiz ise adam değildir, çünkü insanla hayvan arasında gerçek fark edebtir." demiştir. Böylece insanlarla hayvanlar arasında belli başlı farklardan en birincisinin edeb olduğunu belirtmiştir…”.

Lokman Hekim Hz.leri´ne edebi nerden öğrendin dediklerinde, “edebi edebsizlerden öğrendim”, demiş.

21. asırda yaşayan insanların edebsizliklerini Lokman Hekim Hz.leri görse idi, kim bilir nasıl tepki verirdi merak ediyorum doğrusu.

Annesine bağırıp çağıran, babasını horlayan. Din kardeşine sövüp sayanları görseydi, acaba ne derdi?

Mutlaka Edeb ya HU! derdi.

İnsanı insan yapan edebse eğer, edebi olmayan nedir? Cevabını siz içinizden söyleyin...

En büyük edebsizliği bana göre EVRIM teorisine inanananlar yapar. Neden mi? Allah´ın yaratıklarını redd ettikleri için. Kâinatın “tesadüf”eseri olduğuna iman ettikleri için. 'Tabiat ana' diye nitelendirdikleri şeye inandıkları için. Koskoca kâinatın kendi kendine oluştuğunu idaa etmekle kalmayıp, üstüne üstlük bu ideolojiyi bir DİN olarak sunup, tüm insanlığın beynini yıllardır bulandırdıkları için.  

Kâinat yaratıldığında yeryüzünün ilk edebsizliğini kim yapmış biliyor musunuz?

DARWİN değil... O daha sonra...

İBLİS...

Onun edebsizliği “benlik” idaasıyla gerçekleşmişti. Hz. Allah Adem (a.s.)´a secde edin emrini verince, “Onu çamurdan, beni ateşten yarattın.” diyerek edebsizlikle secde etmekten imtinâ etmişti. Buna karşılık Cenâb-ı Allah onu huzuru ilahiyesinden kovmuştu. Edebsizliğine devam eden iblis, durmadı ve bir edebsizlik daha yaptı,  “Beni kendisi sebebiyle azdırışından dolayı ben Sen’in sırât-ı müstakîmin üzerinde oturup onların yollarını keseceğim. [el-A’raf 7/11-16] diyerek böylelikle edebsizlerin de önderi oldu.

Kısa ve öz olsun isterim herzaman.

Son sözüm olsun;

Âdem olmaz adı asla edebsiz insanın,

Edebdir çünki farkı insan ile hayvanın.

Hosçakalın Efendim