Aslan Kurt Tilki

Şark Klasiklerinin en önemlilerinden biri olan Mesnevi de şöyle bir hikaye var: "... Arslan alicenaplık gösterip tebası olan kurt ve tilkiye av arkadaşlığı teklif eder. Tabi teklif emirdir aslında.Birlikte ava başlarlar.

Akşama doğru bir yaban öküzü, bir dağ keçisi, bir de semiz tavşan yakalarlar. Avlarını sürükleyerek ormana getirince kral arslan kurda dönüp:
-Bunları, aramızda adaletle taksim et bakalım! diye emir verir
Kurt:

-Padişahım, der, yaban öküzü en büyük av olduğu için size layıktır. Keçi orta boyda, orta irilikte, o da benim olsun. Tilki de tavşanı alsın.
Arslan, kurdun taksimine şiddetle karşı çıkıp:
-Sen kim oluyorsun da ben varken pay istiyorsun? diye kükrer
Bir pençe ile kurdu yere yıkıp parçaladıktan sonra tilkiye döner,
-Haydi, der, avlarımızı bir de sen taksim et!
Tilki yüreğini dolduran korkuyu gizlemeye çalışarak:
-Aman efendimiz der, pay etmekte neymiş? Bu semiz öküz sizin kuşluk yemeğinizdir, keçiyi gün ortasında yer, akşama doğru da tavşanla kendinize ziyafet çekersiniz!
Arslan, tilkinin taksimini pek beğenmiş, yüzü gülmeye başlar.
-İşte adaletli bir taksim böyle olur diye mırıldanır

-Bu çeşit pay etmeyi kimden öğrendin sen?
Tilki başını çevirip yerde yatan kurdu gösterir:
-Padişahım, der tabi kurdun halinden...
Arslan bu cevaba daha çok memnun olur.
-Aferin der....

HİKAYENİN SONU ŞÖYLE

Bu hikaye birçok yazıda, birçok anlatımda böyle biter. Halbuki hikayenin sonu böyle değildir. Hikaye şöyle biter

Aslan bu cavaba daha çok memnun olur

-Aferin der Alçak kurttan ibret aldığın için. Madem sen bize bıraktın adaleti, razı oldun bizim hükmümüze avların üçü de senin olsun!

Evet, akıllı kişi odur ki çekinilen belada dostlarının ölümünden ve tarihten ibret alır ve nerede, nasıl davranması gerektiğini bilir.

Sen aklın ve kurnazlığınla hem canını kurtardın, hem de avların tümüne sahip oldun.
Haydi afiyetle ye bu avları. Paylaş istediğinle onları.

Kıssadan Hisse

1-Hikayeler yarım okunduğu zaman maksat tam hasıl olmaz. Tıpkı bunun gibi başta dini konular olmak üzere- insanı cemiyeti, ülkeyi.... ilgilendiren tüm mevzularda- hüküm. verirken, görüş serdederken konu ile ilgili tüm bilgiler elde edildikten sonra hüküm verip görüş bildirilmeli, öncelik konunun "padişahlarına" verilmeli.

2- Hem fert, hem cemiyet olarak geçmişe bakıp tarihten (kurttan) ibret alınmalı. Cüceler devlerin, köleler sultanların yanındaki nispetlerine dikkat etmeli.

3- Konumumuzun, makamımızın ölçüsünü bilmezsek, hem ikramdan mahrum oluruz hem (mazallah) istikbalden....