ABD bir "Ahtapot Krallığı"dır

Ahtapot, “sekiz ayaklı kafadan bacaklı yumuşakça cinsinin ortak adı”dır. ABD bir “Ahtapot Krallığı”dır. Dünyanın yedi kıtasına yedi bacağını uzatmış, birini de kendine yastık yapmış yatıyor… Uyur gibi görünür, uyanık… Güvercin gibi görünür, şahin… Merhametliymiş gibi davranır, acımasız… Demokrasi, hak, adalet savunur edası var; despot, zalim… Utanır görünür, arsız… Güvenilir bir dost sanırsınız; despot, pervasız, hırsız, vefasız…

Kurtarmak için öldürür, öldürmek için de kurtarır. Kimsenin kendi kendine ölmesinden hoşlanmaz; çünkü o, öldürmekten haz alır. Öldüremediğini öldürtür. Kendisinin öldürmediği ölüye saygı duymaz.

Onun “en”leri vardır: En iyi ölü “bir Amerikan askerinin namlusundan çıkan kurşunla ölen”dir. En iyi diri, ABD menfaatlerine hizmet edendir. En iyi dost, istediği zaman emrine amade olandır.

O, Kabil’de kadehine kan koyar, Washington’da keyif kahvesinden önce içer. Irak’ta kurbanlarını usulünce keser, etlerini içki sofrasına meze yapar. Filistin’de akan kanı seyrederken sevgilisine aşk şiirleri yazar, şarkılar söyler…

Dostlarıyla el sıkışır, bu arada avucunun ortasını gıdıklar; güldürür, güldürerek öldürür… Sabaha kadar sohbet eder, dostlukları pekiştirir(!), çıkınca arkasından küfreder. Dedikodu, onun kültürüdür.

Düşmanını kendisi oluşturur, onunla savaşır(!), asıl düşmanlarını yok edebilmek için. Uzaydan “karanlık gecede, kara karıncanın hareketlerini izler”, lakin Üsame Bin Ladin’in nerde saklandığını bir türlü tespit edemez.

Yumuşaktır, yumuşaklığı kadar da ağırdır. Üstüne bastığı ölür; ölüler üzerinde yükselir…

Ve son durum…

Zulüm imparatorluğunun gücünü göstermek, dost(!) ve düşmanlarını kendine ram edebilmek maksadıyla “Merd-i Kıpti şecaatin arz ederken sirkatin söyler.” Kabilinden perde arkasını ekrana yansıtıyor.

Kendi gücüne tapan Rus İmparatorluğu yakın geçmişte çöktü, tanıkları sağ; yeni çöküşlere tanık olabilmek için yaşıyorlar.

Zulüm ile abad olunmaz, ve’s-selam.