Yılmaz Özdil de daha fazla dayanamadı ve Gandi'ye döndü.
Hayır efendim...
"Döndü" dediysek "fiziki" ve "fikri" dönüş değil bu...
Hem imkân mı var öyle bir dönüşüme?..
Yılmaz Özdil'in dönüşü, "Yüzünü Gandi Kemal"e dönmek.

Hatırlayacaksınız...
Özdil, Kurultay bitinceye kadar Deniz Baykal'ın yanında yer almış, onun altından koltuğunu çalmakla suçladığı Kılıçdaroğlu'na ise kılıç çekmişti.
Baktı ki olmuyor, olmayacak; Baykal gitti gelmeyecek; Özdil de keskin bir "U" dönüşü yaparak Kemal Kılıçdaroğlu'nun yanına koşuverdi...
Belki de Uğur abisinden fırça falan bile yemiş olabilir...
Neyse...

Önce bir fıkrayla başlamış yazısına.
"Recep" üzerine bina edilmiş br fıkra...
Sonra, çorabına “Milli Eğitim Bakanı Hüseyin Çelik” kartviziti yazdıran Hüseyin Çelik'in, “Recep Bey” denmesini “yakışıksız” buluşunu hatırlatmış...
“Gandi oldu Dandi” diyen Bülent Arınç 'ın "Bu ne perhiz, bu n

e lahana turşusu" misali, Recep Bey ifadesi için “küçültücü” tanımlamasına dikkat çekmiş...
Falan...
Son darbeyi şöyle inidirmiş:

“Hukuktan anlamıyor” diyor.
“Ekonomi bilmiyor” diyor.
“Rüşveti bitireceğiz” diyor.
“Soydular memleketi” diyor.
“Hesap soracağız” diyor.
“Bunların dokunulmazlığını kaldıracağız, siyasi ahlak yasası çıkaracağız, parlamentoda vurguncunun talancının yeri yok, naylon faturacıdan, Ali Dibo’dan bakan olmayacak” diyor.
*
“Kalpazan” diyor.
*
Çıt yok.
*
Vay efendim “bey” dedi...
İşte orası gücüne gidiyor.

Özdil'in yazısının bu kısmı bize Şair Eşref'i hatırlattı ama söylemeyeceğiz çünkü çok ağır...
Ama daha hafif ve düzeyli bir hüküm cümlesi hatırlıyoruz.
Bernard Shaw'a ait ve şöyle:
"Bir şey size tuhaf görünüyorsa onun gerisindeki gerçeği arayınız."

Yılmaz Özdil'in yazısının tamamı için tıklayın

gazeteciler.com