Musa Pazarlı-Habername

Sözcü Gazetesinden ayrılan bir grup gazeteci Nefes Gazetesini kurdu. Sözcünün eski genel yayın yönetmeni Metin Yılmaz tarafından kurulan gazete, 19 Aralık 2024 tarihinde yayın hayatına başladı. Nefes Gazetesinin internet sitesi ve youtube kanalı da aynı hafta devreye girdi. İlerleyen günlerde bir televizyon kanalı kurulacağı da kulislerde söyleniyor.

Yazar kadrosunda Sözcü ve Korkusuz gazetelerinden ayrılan isimlerin ağırlıklı olduğu Nefes Gazetesinin İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu tarafından finanse edildiği iddia edildi. Deniz Zeyrek’in Ankara Temsilcisi olduğu gazetenin yazar kadrosunda Soner Yalçın, Can Ataklı, Memduh Bayraktaroğlu, Ümit Zileli, Nevşin Mengü, Aytunç Erkin gibi isimler yer alıyor.

Selefi Sözcü Gazetesi gibi Ak Parti muhalifliği ve fakirlik edebiyatı üzerine bina edilen yayın politikasıyla Nefes Gazetesi, Günaydın-Rahmi Turan ekolünün bilmem kaçıncı gazetesi olarak bayilerdeki yerini aldı.

Buraya kadar olan bölüm, meselenin haber kısmı. Haberin analizine gelecek olursak:

Tanıtımlarında “gazete öldü diyenlere inat...” dese de Türkiye’de günlük gazete gerçekten öldü. En iddialı basılı gazetenin 60 bin satabildiği günümüzde gazeteler kendilerini çağın şartlarına göre yenileyemediler. Muhabir kadrolarını minimuma indiren, Ankara bürolarını küçülten, bölge bürolarını kapatan, ağırlıklı olarak Anadolu Ajansı haberlerine takla attıran gazeteler, dijital dünyayla yarışamaz hale geldiler. Köşe yazarlarında klasik kalıpların dışına çıkamayan, röportajı neredeyse unutan gazeteler, hakimiyetlerini youtube kaptırdılar. Türkiye’de basılı medya, evvel ahirde iktidarı şantaj aracı olarak kullanılmaya alışkın haline getirdiğinden Ankara merkezli politik haberleri, demeçleri, polemikleri sayfalarına taşımak dışında bir marifet gösteremedi. Türk basını için Ankara dışında bir hayatın varlığı, koskoca bir şaibeden ibarettir. Siyaset ve sermaye kıskacındaki medya, eski alışkanlıklarını bırakmamakta ayak diretmektedir. Hal böyle olunca yeni kurulan bir gazete heyecan oluşturmadığı gibi kapanan bir gazete de çok çabuk unutulmaktadır.

Bu bağlamda Nefes Gazetesi, Türk basınına yeni bir nefes olabilecek mi? Sanmıyoruz. Aşinası olduğumuz kalıplar dışında biraz daha eli yüzü düzgün bir gazete olabilirse ne ala!