Zaman Gazetesi yazarı Etyen Mahçupyan Türkiye'deki cemaat yapılanmalarının devlet kademelerinde de kendisini hissettirdiğini, bu yapılanmaların fişleme, liyakat gibi sorunlarla karşımıza çıktığını ifade etti.

İşte Etyen Mahçupyan'ın o yazısı:

Bu uygulamanın en önemli sonuçlarından biri devlet hizmetinde liyakate yer olmaması. Çünkü cemaatçi bir sistemde liyakat ‘doğal olarak’ ancak ikincil bir kriterdir. Önce kendi cemaatinizin içinden kişileri ayırır, ancak ondan sonra içlerinden daha iyi olanı seçersiniz. Övmekten hoşlandığımız Osmanlı da bundan azade değildi. Saraya iltifat etme misyonu ile davrananları bir kenara bırakırsak, tarihe tanıklık eden hemen herkesin yozlaşmanın temel nedeni olarak ‘kayırmacılığın’ altını çizdiğini görürüz. İşin ilginç yanı liyakat ölçütü sadece güçlü padişahlar zamanında geçerli olmuştu, çünkü tepedeki güç sayesinde bürokrasi içindeki hiziplerin cemaatçi amaçlarla personel alma eğilimi engellenebiliyordu. O nedenle bugünlerde çok yaygın olan ‘liyakat’ güzellemesi de ancak kendimize yönelik gerçekçi bir bakış eşliğinde anlamlı olabilir. Unutmamak gerek ki cemaatçi bir toplumda liyakat hiçbir zaman esas ölçüt olamaz. Eğer devletin liyakate dayanan bir personel politikası izlemesi isteniyorsa ve eğer bu ülke iyi niyetli bir ‘kimliksiz diktatörce’ yönetilecek değilse, önce toplumun cemaatçi yapısının kırılması, cemaat menfaatine dayanan siyasetin bitmesi gerekiyor.   

ensonhaber