İSVEÇ'TE SURİYELİ GENCİN PAHA BİÇİLMEZ DÜRÜSTLÜĞÜ

İsveç'te hazır yemek satılan ufak bir büfem var. Gazeteciliğin yanısıra bu büfede çalışarak yaşamımı idame ettiriyorum.

Bura da karşıma zaman zaman farklı olaylar çıkarken, hayata dair önemli ibretlik vakıalara da tanıklık ediyorum. Size bu kez başımdan geçen ve beni derinden etkileyen ibretlik bir olayı anlatacağım...

Geçen hafta çalışırken bir öğrenci geldi. Siyah saçlı, siyah gözlü, 15 yaşlarında muhtemelen göçmen kökenliydi.

''Bana bir patates kızartması yapabilir misin?'' Diye sipariş verdi. Sonra, ''sen hazırla ben 2 dakikaya geliyorum'' diye çıktı, gitti.

Ben siparişini hazırladım. Genç gelmedi. Gelmeyince bir kısmını kendim yedim, geri kalanı da çöpe attım.

Bu gün o öğrenci genç yanında ki bir arkadaşı ile çıktı geldi. ''Beni hatırladın mı?'' Diye Sordu. Bende, ''Evet hatırladım'' diye cevap verdim. Genç, ''Çok özür dilerim. Dün buradan çıkınca otobüs geldi, öğretmenimizde 'vaktimiz yok gitmemiz lazım 'deyince gelemedim. Şimdi geldim borcumu ödemek istiyorum'' dedi.

Bende, ''Yaptığın dürüstlük güzel bir hareket, onun için istemem'' dedim. Genç, ısrarla ödemek istediğini belirtti. Israr edince , senin adın ne? Nerelisin? Diye sordum, ''Genç, adım Muhammet, Suriye''liyim'' diye cevap verdi.

'' Ozaman parayı hiç almam'' dedim, Suriyeli genç öğrenci parayı üzerime atıp ve kaçtı gitti. Arkasından koşmaya çalıştım, hemen gözden kayboldu.

O kadar duygulandım ve sevindim ki, İsveç'e geleli (konuştuğu İsveççeden tahmin ettim) 1-2 sene olmuş. Muhtemelen Suriye'den savaştan kaçmış. ''Savaş, çile, yaşadığı travmalar''a rağmen dürüstlüğünden taviz vermiyor.

Bu yüreği büyük Suriyeli gencin bıraktığı 20 kron, artık benim için manevi değeri yüksek bir hediye olarak arşivimde yerini alacak. Baktıkça, dünyada hiç bir paranın dürüstlüğü satın alamayacağını hatırlayacağım.