Bir sevdadır İstanbul… Öyle bir sevda ki, bölüşülünce çoğaltır sevgisini. Öyle bir sevda ki,   Kalpleri aydınlatır sabahının güneşiyle… Masallar dökülür İstanbul’un dudaklarından maziye dair… Sevmenin ötesinde bütün kelimeler yabancıdır artık. Aşinası olduğunuz sadece İstanbul ve erguvanların boğazı selamlayan bakışlarıdır.

Bir sevdadır İstanbul… Bir uzun yürüyüşün ilk adımlarıdır hayallere çarpıp duran… Bir hayaldir İstanbul sevenin gözünde… Sevilenin yüreğinde düğüm düğüm olmuş bir yakarıştır. En güzel buluşmaların önsözüdür İstanbul…

Bir rüyadır İstanbul…  Öyle bir rüya ki, asla uyanmak istemediğiniz... Uykudan uyanmak ayrılık demektir.  İstanbul’un suretinde belirir ona meftun olanların sireti... Özgürlüğü anlatır İstanbul... Kendi içimizde düğümlenen zincirlerden kurtulup sığınılacak tek yerdir İstanbul’un gözbebekleri... 

 Bir şiirdir İstanbul... Şairler dizelerinde bu şehre olan sevdalarını anlatır. Nakaratı özlemdir. Nakaratı güldür. Nakaratı laledir bu şiirlerin. İstanbul şairlerin üzerine söylenilecek sözünün asla bitmek bilmediği yerdir. 

İstanbul çoğu zaman aşıkların gönüllerinde kandildir. Gün gelir sözün bittiği yerde bütün cümlelerin başı olur. Gün gelir gözyaşlarına tutsak olanların hürriyete açılan kapısı olur. İstanbul gökyüzünü seyrederken, yıldızlar şehrin mavi gözlerine bir kez daha vurulur.

İstanbul, suskun neylerin çözülmüş dili olur bazen...  Bazen bir beste olur... Bazen yedi tepesinden sevenlerinin kucağını dolduran bir buket hasret olur.  Göze değil gönüllere hitap ederken  İstanbul deste deste gül olur.

Gün gelir İstanbul önsözü olur bütün aşkların… Takatsiz duyguların mecali olur. İstanbul yalnızlıkların kalabalığı olur, bağı çözülen bir dilin yakarışları olur... Bizans, Konstantinopolis, Antonia, Bizantion olur. Her gelenin sahiplendiği bir güzel şehir olur İstanbul.. Nice cihangirlerin gönlünü kaptırdığı yerdir istanbul... Fetihle birlikte İslambol, Der-i Saadet, Der-i Devlet, Asitane olur. Gün gelir İstanbul destan olur. Gün gelir sadece içimizde doğup, batan güneş olur. İstanbul, uyanmaktan korktuğumuz bir rüya olur çoğu zaman...  Fethine ve Fatih’ine hayran kaldığımız bir kutlu belde olur. Herkesin kalbine kendi resmini çizer önce, tual olur, fırça olur, renk olur... Hattat olur, masmavi denizi çeker  mürekkep yerine...  Önce isminin Elif’ini yazar gökyüzüne... 

İstanbul, şehirlerin şahı, sevenlerin ahıdır. Yakınından geçen ayrı, uzaktan bakan istanbul’a ayrı vurulur. İstanbul bir Mayıs davetidir. Yıllar öncesinde verilen kutlu haberin müjdesi,  çağların açıldığının habercisidir. 29 Mayıs 1453 sadece İstanbul’un değil, gönüllerin de fethedildiği tarihtir. Sevda, İstanbul’un ta kendisidir.