İnsan, imtihan olmak için yaratıldığını bilir. Karşılaştığı nimet ya da külfetin hepsinin imtihan olduğunun da farkındadır. Bunu bilmek kolay ama buna sabredebilmek o kadar da kolay ve rahat değildir. İmtihan olmanın ve cenneti kazanabilmenin püf noktası da burası olmalı.

 Rabbimiz Bakara suresi 155. Ayetinde dünyada bize verdiği değişik nimetleri alarak / azaltarak imtihan edeceğini haber veriyor. Bu ayetlerde sayılan meşakkatler, bizim en çok bildiğimiz ve karşılaştığımızda hemen “Ya sabır!” dediğimiz bir imtihan türüdür.

Andolsun, sizi biraz korku, (biraz) açlık, (biraz da) mallardan, canlardan ve mahsullerden yana eksiltme ile imtihan edeceğiz. Sabredenlere müjdele. (Bakara 155)

 Ancak hayatın soruları bunlarla bitmiyor. Başka bir soruyu Furkan suresinin 20. Ayetinde buluyoruz. “Biz sizi birbirinizle deneyeceğiz.” Aman Allah'ım birbirimizle denenmek ilginç ve zor bir süreç. Kim elenecek bu sınavda?  Hem zulmeden hem de zulme uğrayanların her ikisi de denenecek... Yani burada karşılıklı bir sınav var.

Sosyal bir sınav var şuracıkta. Herkes hem sınavda, hem de sınav nedeni...

 Anne, baba, çocuk, kardeş, komşu, akraba, eş –dost, yaren, müşteri, esnaf hepsi de imtihan olur ve imtihan sebebidir. Müslüman, sadece düşmanıyla imtihan edilmez. Daha çok da dostla imtihan ediliriz. Bazen tatlı, bazen yürek yakan acı imtihanlar olur bunlar... Dünyanın öbür ucunda yaşayan hiç tanımadığım birisi ile benim denenme şansım bayağı da zayıf bir ihtimaldir. (Gerçi şimdi uzaklarla imtihan ediliyorum ya...)Onunla yolum kesişecek ve deneneceğim... Belki bunu kazanmak daha kolay olacak.

Ancak en zor olanı; yanında ve yakınında olan insanlarla denenmek... İşte asıl sabır burada belli oluyor. Bunun için bu ayetin devamında “Sabredeceksiniz değil mi?” Diye de sorulur.

 Kişi anne babası ile imtihana alınır. Onlara yapacağı muameleyle, konuştukları veya konuşmayıp içine attıklarıyla denenir.  Bu durumda imtihana tabi tutulan sadece çocuklar değildir elbette... Herkes, sadece bugün görünen olaylarla imtihan olmaz. Bir de bugünden önce yapılanlar, yıllar önce ekilen tohumlar, süreç içinde dikene verilen sular vardır. İşte bunlar da imtihanın bir başka parçasıdır. Sadece bugün evlatların tavrını onlar adına bir imtihan ve kayıp sayanlar, dünkü kendi imtihanlarını ne de çabuk unuturlar.

Bugün anne babaya karşı imtihan edilen evlatlar için anne baba da evlalarına karşı imtihan olmuştu. Yedirmek, giydirmek ve dünyada onlara en müreffeh(!) hayatı bırakma uğruna verilen mücadeleler... Bazen bu kadar büyük(!) hedeflerin peşinden koşarken, küçük sanılan ancak işi kökünden değiştiren yatırım ve eğitimler de başka bir imtihanın acı çileleridir.

Kardeşler de bundan nasiplerini alacak elbette. Birbiriyle mal – mülk, miras, akrabalık ilişkileri gibi birçok konuda sorular hazırdır. Tüm bunlar harika ve zor sorulardır. Küçükken can ciğer olan ve uğruna can feda edenler, büyüyünce neden uzaklaşır? Bunun suçunu neden herkes kendi nefsinde aramaz da suçu başkasına yükler. Kimi eşini, kimi de çocuklarını bahane eder. Yani sınavının içine onları da katar. Tabi sınav sadece kardeşleri değil, yeğenleri de ilgilendirecektir. Amcayla düşman olup, dayıyla can ciğer olanlar veya halayla çok iyi anlaşıp da teyzeye düşman kesilenler... Sınav sorularını kim hazırladı ve kim kaybetti diye düşünecekler mi?

Sizin defalarca arayıp sorduğunuz, sıla-i rahimdir diye peşine düştüğünüz, ancak bir kez olsun size dönüp bakmayan akrabanız var ya...  Sizin tam da “canın cehenneme...” diyeceğiniz bir an karşınıza bir hadis-i Şerif çıkıverir. “Asıl iyilik, seninle irtibatını koparan akrabaya iyilik etmen ve onu arayıp sormandır” diye alnınıza yapıştırır. Birden donar kalırsınız... Aldığınız ikaz karşısında diz bağlarınız çözülür ve yeniden ona doğru dönersiniz. İşte bu sizin için bir imtihandır. Sizin gidişiniz aynı zamanda hala uyanamayan ve tek taraflı yürüyecek ilişkiyi seyreden diğer akraba için de başka bir imtihandır.

Sabredeceksiniz değil mi?

Sabredip kazanacaksınız değil mi?

Zor olsa da...