Geçtim sensiz diyarları
Tadı yok artık baharların
El çektim tüm zamanlardan
Haberin de bunlardan

Yaktım hiçbir külhan bırakmadım ardımda
Yıktım ve gittim sütunlu meydanlarını şehrin
Simurgun kanatları altında
Ateşe verdim tüm bineklerimi
Ayaklarım saplandı çorak topraklara
Gökte arar oldum anılarımı,
Kayıp adamların peşindeyim
Adımlarını deryalarda takipteyim
Yine katıldım sayısız savaşlara
Aradım orada kendimi boşu boşuna
Gecenin karanlığında gündüzleri
Dağların zirvelerinde, bitimsiz ovaları
Yahut uçsuz bucaksız okyanuslarda
Hiçbir iz bırakmadan çekip gitmişlerdi,

Sahi tövbe etmeye vakitleri mi yoktu
Günün ışıdığı her sabah
Gecenin üstümüzü örttüğü her akşam
Ve şiddetli bir zelzeleyle sarsıldığında yerküre
Kendimizden kaçmaya bahanemiz vardı
Oysa mutlaka dönecektik dönülecek yere

Ey kendinden başka ilah tanımayan nefsim
Kır en önce gönlündeki putlarını
Ki hür olarak geldiğin alemde hür yaşayasın
Söyle kim seni rızıklandırır hesapsız
Secde kıl tüm varlığında arzın her tarafında sebepsiz
Ne zulmet ne zulme uğra semanın derinliğinde
Yeryüzünün uçsuz bucaksız ormanlarında yahut denizlerinde
Ey kavmim hani gözcülerin habercilerin nerede saklı
Bıldırcın eti yerken sarımsak mı istersîn
Yoksa sonuç zillet ve meskenet mi
İşte açık ayetler böyleceher an karşına çıkar da
Doğruyu düşler ve ne işlersen ıssız mekanlarda
Kesersen tüm bağlarını yanlışlardan
Asla unutma zikret ki iyilerle kalasın…

Ve ölüm denen sonsuzluk kapısına geldiğinde
Hiçbir ticaretin fayda vermediği günde
Kâr ve zarar ummadan tüm varını sunduğunda
Kim bilir belki de Müstakim olan ve Müstakim kalanlardan olursun
O halde neyin saklarsın herşeyi bilenin önünde
Kitabın sana sunulduğunda okuyacaksan şayet
Ki okumamak ne mümkün harfsiz ve sözsüzdür sayfalar
Öyleyse katiplerini hoşnut tut ki
Hiç ahdinden dönmediğin yazsınlar

Ve son söz
Ateşle yaşamaya alışık/barışık değilsen şayet
Odunları yanında taşıma asla...