TÜRKÜNÜ SÖYLER GECE
Gecenin bulutları doluşur gözlerimde...
Gece dediğin nedir ki, ömrü yaralım ?
Anlamsız bir resimdir karşında duran
Bunca telaşın, hüzün töreni...
Ruhunun gri renkleri, yerleşir gözlerimde
Süzdün bulutları,
alaca akışlarında yitmelerin
Sığındığın zamanların gölgesinde yoruldun.
Eskidi dünün,
eskidi gözlerin acemi telaşlarda...
Yorgunsun.
Gölgesi düştü çirkef aşkların
Yırtıldı namusun yüzü
Hükmünü yitirdi zalim bakışlar
Haykırır yüzüne içinin şehri...
Utangaç şehrin söylediği nedir ki ?
Beton bahçelerine gömülen hüzünden başka..
Ne anlatır ?
Unutup da gitmeler ?...
Yenik düşmüş bir dost sürünür ayaklarında
Kederinin göğsüne sokulur, yandığının belası
Gece dediğin, güneşinin yüzüdür.
Gölgenin yüzü....
Acemi teleşlarda saklıdır adın.
Ölü sevgilere haykıran !
Gözlerini perdeleyen namusla...
Sen artık büyüdün.
Şimdi söyletirsin kırık sazını...
Güneşi içinde mi sandın ?
Geceyi gününde mi ?
Kaçmak...
Kaçman yetersiz kalır kurtuluşuma...
Şirret bulutların gözlerime ağ örer.
Anlamlı bir resimsin karşımda duran
Bir duvar önündesin ömrü yaralım.
Tut kırılan hayatın ucundan.
Güneşi dününde mi sandın ?
Kırılmış ayaklarını sürüme bu şehirde.
Ölü şehrin ağıtı nedir ki ?
Savur yitişin bulutlarını,
Dağılsın hüzün...
Gece dediğin nedir ki, ömrü yaralım ?
Söyleyendir sırrını gece...
Yüzüdür sakladığın gölgenin...
Gece, saklar seni içinde...
AYŞE NUR MENEKŞE