Uzun bir aradan sonra tekrar aranızda olmaktan çok mutluyum. Bıraktığım yerden devam etmek. Hoş bir seda ile geri dönmek. Ben de öyle yaptım. Çok enerjik döndüm aranıza. O ben gittim ve ben geldim. Türkiye ziyareti bana çok fazla iyi geldi, Eyyüb Sultan, Süleymaniye, Mahmud Hüdai Hz.leri, balık ekmek ve dahası…
Martıların sesleri. Vapur sesleri. Denizin o enfes kokusu. Tıklım tıklım dolu olan otobüs içindeki insanların yüz hatları.
Kiminde hüzün kiminde sevinç.
İstanbul bana iyi geldi.
Denizin üzerinde uçuşan martılara benzettim kendimi, bir orada bir buradaydım çünkü. Meğer ben çok gezmişim, gelince anladım.
İyi geldin Ey Fatihin feth ettiği İstanbul…
Değiştim. İyi bir değişim oldu, buhranlardan sıyrıldım. Memleketin kokusunu ciğerlerime çektim, derin bir nefes aldım verdim. Alıp – verme dünyası değil miydi?
Bir nefeslik ömürde böyleydi. Verdiğimiz nefesi bir gün bir daha almamak şartıyla vereceğiz.
Veda edeceğiz. İşte ben de sana veda ettim İstanbul…
Ve yine olduğum, doğduğum büyüdüğüm yerdeyim.
İşte aranızdayım…
Pek yakında sizi yeni yazılarıma boğacağım inşaallah…
Esenle kalın Efendim…