- Şimdi bak çekirge. Beni iyi dinle. Ufukta seçim var. Noel Baba’nın, evlerinizin karlı damlarından, siz sefillere bu seneki hediyesi, seçim... Belediye başkanlığı seçimi.
Çekirge pek umursamaz gibidir.
- Ne o lan çekirge? Pek sevinmedin sanki.
- Yok ağam sevinmişem.
- Ha iyi. Pek belli olmadı da!
- İyide ağam, bu Nail Dayı, neden bize başka bir şey değilde seçim getiriyor ki.!?
- Höyyyt. Bre densiz... Bu ne lakaytlık?
- Tövbe ağam. Estağfirullah!
- Afferim işte şöyle ol.
- Tamamdır ağam. Nassı buyurusanız!
Çekirge; ‘Demek ki devir değişti. Ağanın yeni adı başkan olmuş. Vay anasına be! Bu memlekette C’ler K okunmaya başlayalı her şey bi başkalaştı. Demek, sadece bizim Cavat emminin adına etki etmemiş C’lerin K olması.’ diye derin düşüncelere dalmıştı. ‘Kahrolsun soğuk coca cola, yaşasın ayran.’ deyiverdi kendiliğinden.
Çekirge hafif bi sirkilerek kendine geldikten sonra merakını celben sordu:
- Ağam bir şey sorabilir miyem, merak etmişem?
- Sor bakalım çekirge.
- Peki bu Nail Amca bizi de seçer mi ki?
- Bizi derken çekirge!
- Şey..! Tabiki sizi kasdetmiştim ağam.
- Afferim lan çekirge. Adam olacaksın bu gidişle.
- Siz nasıl münasip görürseniz ağam.
Ağa marabanın içerlemesinden işkillenmişti. ‘İpi gevşetmemek lazım gelir.’ diye düşündü ve devam etti.
- Şimdi bana eyi bah çekirge. Darılmah, gücenmek senin neyine.
- Peki ağam.
- Sen ve mocukların, ben ve çocuklarımı başkan seçeceksiniz. Eyice anladın mı?
- Ne seçeceğiz ağam.
- Başkan oğlum başkan. Emme cahal galmışsan ha.
- Ağam... Siz bizim ağamızsınız emme. Bu başkanlık ta nerde çıkmıştır ağam.
- Oğlum başkan dimah ne dimah?
- Bilmiyem ağam!
- Ağanın kendisini seçtirmiş haline başkan derler çekirge.
- Peki ağam. Bellemişem! Hemde eyicene bellemişem..!
Çekirge yeni durumdan pek bir şey anlamamıştı ama ağa söylüyorsa vardır bir bildiği diye düşündü. ‘Ben cahal başıma ağadan eyi bilecek değilimya.’ Diye geçirdi içinden ve böyle şeyler düşündüğü için canı gönülden bir tövbe estağfirullah çekti. Derken ağanın gür sesiyle kendine geldi.
- Çekirge
- Buyur ağam
- Acep seni ve mocuklarını biraz da marabalık mektebine mi göndersek deyom?
- O neden ki ağam. Bi kusur mu etmişek?
- E oğlum, beni anlamıysan. Dinliysen, dinliysen, dinliysen emme anlamıysan.
- Siz nassı uygun göriysez ağam! Cömertliğiniz dillere destandır ağam.
Bu cevap ağanın çok hoşuna gitmişti. Demekki marabanın ‘demürgıratçılık’ ayarlarında her hangi bir şase yapma ihtimali pek yoktu şu an için. Buda ‘demohrasi’ dimahdi ağa için..! derken bu kez marabanın sesi duyuldu:
- Ağam!
- Ne oldu, ne var lan çekirge?
- Biz seçimde neyi seçecez?
- Bizi dedimya çekirge.
- Tamamda ağam. Sizi ne seçecez ki?
- Başkaaan.
- E ağam. Siz zaten bizim başkanımız değil misiniz?
- Bağa bah lan çekirge. Ben sizin neyinizim?
- E ağamııız.
- Ha. İşte bundan soğnam başkanınız olacam.
- İyi de ağam buna ne gerek vardıki?
- Bak çekirge beni kızdırıyon. Lan oğlum, bu devirde heç ağalık olur mu? Memlekette demohrasi var. Bundan kelli; ağalık yok, başkanlık var.
- Anlamışam ağam.
- Ne anladın lan çekirge. Anladım anladım diyosun. De baham ne anladın. Seçim neymiş demohrasi neymiş?
Maraba, tüm bu olanlardan çıkartıklarını anlamlandırmaya çalışırken, gayri ihtiyari olarak ağanın bu sorusuna karşılık şöyle deyiverdi:
- Ağaların şalvar ve lengerli fötür şapka yerine takım elbise giyip kıravat bağladığı, dört avratla evlenmektense dört bir yandaki cemi cümle bütün hatunlarla düşüp kalkdığı, at yerine süper lüküs arabalara ve icabında yatlara bindiği, marabanın tarla yerine makine dişlilerinin arasında çalıştırıldığı, yazı tura oyununda, paranın hep; ağa ve çocuklarından yana dik geldiği, öküz yerine öküzlüğün kullanıldığı, işin eyice gözel tarafı da; ağanında marabanında bundan memnun olduğu, marabanın ağayı seçermiş gibi yaptığı çiflik yönetme sisteminin, ağanın kahyası tarafından, marabalara demohrasi diye kakalandığı, şey etme yönteminin adıdır demohrasi ağam. Yaşasın ağamız ve yaşasın ağanın kahyası.
Yaşasın Tom Amca’nın kulübesi...
E Mail : akpinartahsin@hotmail.com
Twitter: @akpinartahsin