Oruç ve Hikmet : Hasret duygusunu yönetmek
İnsan madem ki vahyin beyanınca halife olarak tayin edilmiştir öyleyse onun vazife-i asliyesi yönetmektir. Bu yönetme ameliyesi ise evvela insanın kendisini yönetmesi ile başlar. İnsanın kendisini yönetmesi ise evvela duygularını yönetmesi ile mümkündür.. Bu yönetme sadece açlık ve susuzluk gibi duyguları yönetmekle sınırlı değildir. Zira su ve ekmek bu hayatın ne kadar büyük bir gerçeği ise ölüm dahi o kadar net bir gerçektir. Madem ki ölüm var öyleyse ayrılık var ve madem ki ayrılık var öyleyse hasret var.
Hatta hasret sadece ölüm denilen gerçeğin başa gelmesi ile sınırlı değil. Hayatın her aşamasında firak ve iftirak var. Öyleyse midesi olan için ekmek ve su ne ise yüreği olan için hasret o kadar temel bir duygudur. İşte kanaatimce orucun binlerce hikmetinden birisi de insani hasret duygusunu yönetmeye hazırlamasıdır. Ey insan ! 'Herşeyin bir zamanı var demeyi öğretiyor oruç. Lakin bir gün kavuşma var. Tıpkı her oruçlunun iftar ile suya ve hurmaya kavuşması gibi. Hasret dünya icin vuslat ahiret icin mukadder bir gercek.
Her insan ister istemez bu dünya hayatında firak ve iftirak duygusunu tadar. Kimisi gurbette ailesini özler. Kimisi vefat eden yakınını. Kimisi askere giden oğlunu ve kimisi gelin ettiği kızını.. Kim kimi seviyorsa onu... Madem ki sevgi bu hayatın gerçeği öyleyse hasret dahi öyle.. Öyleyse insanın acı çekmemesi için intizarı öğrenmesi elzem.Yakup ve Yusuf misalinde oldugu gibi.. Öyleyse hasret duygusunu yönetmesi gerekiyor kisinin. İşte oruç, onun için tüm inanç nazariyelerinin vazgeçilmez bir ritüeli ve Rabbimizin biricik emri.
İbadet'in en temel maslahatı kuşkusuz insanı ahlâken güzelleştirmek ve dahi şahsiyet olarak güçlendirmek içindir. Zaten nasıl kulluk edeceğimizi bize fiilen ve temsilen öğreten o yüksek seciyeli pak nebi “Ben, ancak güzel ahlâkı tamamlamak için gönderildim" der. Öyleyse oruç tutan insan hâl lisanıyla şunu diyor: Benim dini-ahlaki ilkelerim, kulluk izzetim ve dahi şahsiyetim, arzularımdan, tutkularımdan, ihtirasımdan, eğilimlerimden ,her türlü isteğimden ve dahi meşru-gayri meşru duygularımın cümlesinden daha öncelikli, önemli ve muhteremdir.