Örtünme kadın erkek farkının, iki cins arasındaki ilişkilere konmuş sınırın sembolüdür. Ayrıca karşılıklı olarak iffetin korunmasına, tahrik unsurunun asgariye indirilmesine yardımcı olmaktadır. Bu sebeple toplu hayatın gerekli kıldığı kadar açılmaya izin verilmiş, bunun sınırları konmuş, daha ötesinin her iki cins için uygun giysilerle kapatılması istenmiştir. Daha çok tartışma ve ihtilaf konusu olan çarşaf ve peçeyi gerekli görenler yanında gerekli görmeyen birçok müctehid vardır.
Açıklama:
Açılması, gösterilmesi ve bakılması yabancılara veya herkese haram olan yerlere (organlara) avret denir.
a) Erkeğin erkeğe ve karısından başka kadınlara karşı avret yerleri göbeği ile diz kapağı arasında kalan bölgelerdir. Hanefîlere göre göbek avrete dahil olmayıp diz kapakları dahildir. Şafiîler ise aksi görüştedir (El-Mavsılî, el-İhtiyâr, Cüz: I, s. 45, 154).
Dizkapakların yukarısı (fahiz) cumhûra göre avrettir.
Taberî, Dâvûd, İbn Hazm, bazı mâlikî ve hanbelîlere göre avret değildir. Evzâî'ye göre de yalnız hamamda avret değildir. Her iki grup da hadislere dayanmıştır; Buhârî avret değildir diyen hadislerin daha sahih; avrettir diyen hadislerin ise daha ihtiyata uygun olduğunu ifâde etmiştir (el-Aynî, Umdetu'l-Kâri, C. II, s. 243, 406; eş-Şevkânî, Neylu'l-Evtâr, C. II, s. 64; S. Sâbık, Fıkhu's-Sünne, C.I, s. 125).
b) Kadının müslüman kadınlar ile mahremleri; yani kendileriyle evlenmesi devamlı yasak olan akraba ve yakınlarına karşı avret yeri hanefîlere ve şafiîlere göre —erkeğin erkeğe karşı olan— avret yeri ölçüsündedir.
Malikî ve hanbelîlere göre yüz, baş boyun, eller ve ayaklar (hanbelîlere göre dizden aşağısı) müstesnâ olmak üzere bütün vücudu avrettir (11. el-Fıkhu ale'l-mezâhib, C. I, s. 141).
c) Kadının yabancı erkekler ile müslüman olmayan kadınlar karşısında avret yeri, yüzü, elleri (cumhûra göre içi) ve hanefîlerde bir rivâyete göre ayakları müstesnâ olmak üzere bütün bedenidir. Bir hadise göre etek boyu topuklardan bir karışa yakın yukarıda olabilir. Bu sebeple ayaklara kadar uzanan ve yerleri süpürerek kirlenen eteklere gerek yoktur. (Ebû-Dâvûd, Libas, 39; Avnu'l-Ma'bûd, C. XI, s. 175). Müslüman olmayan kadınları, yanlarında örtünme bakımından Müslüman kadınlardan ayırmayan müctehidler de vardır.
d) Karı-kocanın birbirine karşı avreti yoktur (Bütün bu görüş ve sınırlandırmaların dayandığı hadîsler ve deliller için bk. Şevkânî, ag, esr., C. II, s. 64-72).
Avrete bakmayı meneden hadise göre yukarıda açıklanan yerlere şehvetli veya şehvetsiz bakmak ve bunları açmak haramdır. Avret yerleri ancak kimsenin görmediği yerde (tuvalet ve banyo) ve cimâ esnasında açılabilir. Bazı durumlarda zarûret miktarını aşmamak üzere doktor, ebe, sünnetçi, şahid ve hâkim karşısında da açılabilir.
Evlenecek kimse kızın yüzüne –şehvetle de olsa– bakabilir. Bazı müctehidler bu durumda sınırı biraz daha genişletmişlerdir (Aynı eser, C. VI, s. 118-122; Avnu'l-Ma'bûd , Hind tab'ı, C. II, s. 190; İbn Kudâme, el-Muğni, C. VIII, s. 96).
Bu açıklamada bütün müctehidlerin ittifak ettikleri avreti (ötülmesi gereken yerleri) örf, adet ve şartlara uygun giysilerle örtmek gereklidir. İhtilaflı konularda sıradan Müslümanlar diledikleri müctehidin fetvasına göre davranabilirler. Bu alanda kimsenin kimseyi, kendi uygulamasına zorlama hakkı olamaz.