Ürkek bakıyorum zamana
Oysa zaman, sende duruyor.
Hayat araladığın kapının ardında
Kimse açamıyor kapıları ardına kadar...
Yüzü eskiyor tarihin,
Bitiyor ömrü ayrılıkların
Gözünde kıtalar nöbet değiştiriyor.
Varsayalım yaşıyorum.
Saat duruyor.
Sende kalan yüzümü,
hayalim seyrediyor.
Zamandan artakalan soluğunu ver bana!
Hayalim seyreder yokluğun gizemini..
Canımdaki soğuğu tutarım kollarından
Sırtıma yolların saçlarını örterim.
Deliren kahkahalar, deler kulaklarımı.
Ayaklarım umursamaz beni,
basar toprağa...
Yoksuluyum, fukara sevinçlerin
Kurtar çığlığından yoksunluğunu...
Aklansın yüzün sevaplar gibi...
Ve açılır penceresi rüzgarın
Esmer nefesini doldurur vücuduma.
Hantal yüzlüdür yağmur,
Gizlice boşaltır sırlarını...
Kabul görmeyen sesler,
Güler-geçer tavırlarına...
Selamın tutuşturur dağlı bakışlarımı
Zamandan armağandır gördüğüm rüya...
Kurtar hayatı ölümün pençesinden
Bırak,
bencil nesneler suçunu çalsın!
Yoksul kalsak da, fukara özlemlere
Yoksun değiliz söylenmedik sözlerden..
Varsayalım yaşıyorum.
Gözünde değişir nöbeti kıtaların
Alem ayaklarını sürür.
Uyumanın tam vaktidir aslında..
Ört gözlerinin örtüsünü...
Dünya beni, yine seninle görür.
AYŞE NUR MENEKŞE