Anlamadan bu ne ki ne
Berikine ötekine
Birden bire gök ekine
On ikiden vurdu Eylül.
Bunu baştan kurdu Eylül!...
Baş ucumda sehpa hazır;
Yönüm kıble, arşa nazır.
Neşter nasıl çıban kazır?
Öteleyip durdu Eylül.
On ikiden vurdu Eylül.
Kurban arttı günden güne.
Kilitlendik G gününe.
Yan vakitsiz öldüğüne!
Yürekleri burdu Eylül.
On ikiden vurdu Eylül.
Öfke kustu kafa tasım,
Hasım sandım, oldum Asım!
Kabardılar kasım kasım;
Avlanmanın kurd/u Eylül,
On ikiden vurdu Eylül...
Bir hal oldu sol yanıma;
Sağım battı al kanıma.
Yatanıma, kalkanıma
Yapmacıktan kur/du Eylül...
On ikiden vurdu Eylül...
Milletimin güvencesi(!),
Dağıldı mı şir-pençesi?
Sanki bir Çin işkencesi;
Yordu, yordu... durdu Eylül.
On ikiden vurdu Eylül!...
Niğde değil, Bor'du Eylül!
Yürek yakan kordu Eylül!
Gelişinden zordu Eylül!
Bir de hesap sordu Eylül;
Rütbesi üst, or/du Eylül!
Kimi sandı nurdu Eylül.
Sonlanacak turdu Eylül.
Oysa habis urdu Eylül.
Yaktı bizi, yurdu Eylül!
On ikiden vurdu Eylül!...