Evet muhterem okuyucular…başlıktan anlaşılacağı vechile onbir ayın sultanı teşrif buyurdular yine.
Ne mutlu ona imanla ve ihtiramla erişenlere.
Ne mutlu Hoş geldin mübarek Ramazan deyip onu iyi ağırlayanlara…
Ne mutlu yetimi ve garibi görüp gözetenlere…
Ne mutlu öksüzü,yetimi fukarayı iftar sofrasında buluşturanlara…
Hani Hz Peygamberimiz buyurmuştu : ‘ Sağ elin verdiğini sol el bilmemeli ‘ İşte hayrın ve sadakanın bu şekilde Allah katında ne kadar muazzez ve mukaddes olduğunu bilenlere ve tatbik edenlere ne mutlu…
Ne mutlu helalinde kazanıp lokmasını ailesi ve komşuları ile paylaşanlara….
Ne mutlu riyadan münafıklıktan uzak yaşayan adam gibi adam müminlere…
Ne Yazık, sahte gülücüklerin kol gezip kameralar karşısında böbürlenerek ‘Filanca İftar Verdi’ denilip televizyonlarda kendilerini reklam ettirenlere…
Ne yazık siyasi rant toplamak için gariplerin evine kameralarla iftar ziyaretinde bulunan müflislere…
Ne yazık Kamunun parası ile 5 yıldızlı lüks otellerde samimiyetten ve İslam nezahetinden uzak olarak baronlara iftar veren yetim yiyicilere….
Ne yazık böyle çok değerli bir misafir olan Ramazan’ın kıymetini bilmeyenlere
Ne yazık vaaz ettiğini kendisi hayatına sokamamış milyonlarca lira paralar karşılığında konuşup kalplerde hiçbir te’sir uyandırmayan samimiyetsiz ekran vaizi oppurtinistlere…
Dinî mûsikî yapıyorum diye millete türküden bozma arabesk ilahiler! dinleten şuursuz ve cahil sözde dindar medya patronlarına…
Evet sevgili okuyucular bu yukarıda resmettiğim modern çağın Ramazanlarından birkaç numune…Bir de eski değil, eskimez Ramazanlardan bir örneği çok Muhterem Hocam, İstanbul Beyefendisi Kura Hafız İlhan TOK ‘dan dinleyelim. Sayın Hocam’ı 15.07.2012 Saat 12 :30’da aradım.
Sevgili hocamla eski Ramazanlar konusunu sohbet ediyorduk, Hocamız:
-Adnan Hoca, Onlar Eski Ramazanlar değil, “Eskimez Ramazanlar” buyurdular. Ben de Hocamızın bu telakkisini yazımıza başlık olarak yazdım. Kibarlığı ile zarafeti ile zamanımızda çok ihtiyaç duyduğumuz bir insan modeli olan Değerli Hocam İlhan TOK’un hatırasını sizinle paylaşıyorum.
1950’li yıllar Üsküdar’da.. Kuzguncuk’tan takip ederek ta Anadolu Kavşağına kadar sahil şeridi vardır.Oralarda deniz kenarı çok güzel yalılar vardı. Bendeniz şahit oldum, yalıların kapılarının bir çoğu iftar saatlerinde açılır. Halâ o yalılar orada duruyor efendim. İskeleden inip evlerine giden insanlar olur ve iftar saati de yaklaşmışsa, o yalıların ya sahipleri ya da görevlileri :
“Efendim buyurmaz mısınız ? Bir iftar edelim” Denilen günleri hatırlıyorum efendim.
Adnan ZEKİ : Aman Ya Rabbi…
İlhan TOK :Değil mi efendim. Bunlar başlı başına bir şaheser tablo…Binaenaleyh şimdi aynı yalılar vesair binalar var orada ama kapılar kapalı ve de şey yazıyor efendim. Şu cümle yazıyor; (çok affedersiniz)
“Dikkat Köpek var ya da köpekler var.”
Bazılarında bu yazı birden fazla…Mekân aynı, fakat
“Şeref’ûl mekani bi’l mekin” Yani mekanlar mekin olanların şerefi ile kaimdir. Bunları hiç unutmuyorum efendim.
Adnan ZEKİ : Hocam demek ki “Asilzadeler gitti, mirasyediler türedi. Öyle mi Hocam ?
İlhan TOK : Efendim ne dersek diyelim, şu anki durum içler acıtan cinsten. Hatıra denince benim zihnimden hiç silinmeyen bir hatıra cümlesindendir bu.
Adnan ZEKİ : Müstesna bir hatıraymış hocam,
İlhan TOK : Efendim keşke hemhal olsaydık da birçok hatırayı uzun uzun tezekkür edebilseydik.
Adnan ZEKİ : Hocam Zat-ı Âlinizin tecrübesi, bilgisi ve hatıratının çok olduğunu biliyoruz. Bu hatıraların devamını da okuyucumuza ve dinleyicimize intikali noktasında yardımıınızı esirgemiyeceğinizi murat etmekteyiz Aziz Hocam.
İlhan TOK : Estağfirullah efendim lûtfa mazhar oluruz, sizin gibi araştırmacı, paylaşımcı insanlara karşı bunu bir vazife sayarız.
Adnan ZEKİ : Sağolunuz , bize bir emriniz olur mu Hocam ?
İlhan TOK : Efendim duam daimdir, sizin de dualarınıza muntazırım.
Adnan ZEKİ : Allah, mutluluğunuzu ziyade etsin , çoluk çocuğunuzla beraber hepinize sağlık ve afiyetler versin muhterem hocam.
İlhan TOK :Hanımefendi kızımıza da saygılarımı sunuyorum.
Adnan ZEKİ : Hürmetlerimle, Allah’a emanet olunuz Hocam.
Evet muhterem okuyucularım işte size bir eskimez beyefendi bir hocamızdan eskimez bir Ramazan hatırası, buyurun farkı siz seyredin…Hocamızla sohbet ederken söyledim ya hani o al-i cenap asil insanlardan eser yok şimdi…
Alâattin Yavaşça Üstad’ın hicaz şarkısındaki gibi. “Bir yer ki sevenler, sevilenlerden eser yok.” Çok sevdiğim ve hemen hemen her sohbetimde söylediğim bir atasömüz vakıayı çok daha vazıh bir şekilde ortaya koyuyor..
“Gitti Ağalar Paşalar, Kellere Kaldı Köşeler”
Eskimez Ramazanlardan bir tanesi daha teşrif etti…hayırlar ,bereketler , sevgi ve kardeşlikler getirsin hanelerimize Yüce Ramazan…. Kaybettiğimiz değerleri kaybettiğimiz yerde tekrar diriltmek üzere…Sağlıkla kalın, iftar ve sahurlarınız bereketli olsun değerli dostlar…
Adnan Zeki BIYIK
Kırklareli Müftü Yardımcısı