Müslüman kin tutmaz. Kini olanın dini yoktur denilmiştir. Müslüman merhametlidir.
Müslüman tecessüs etmez, yâni başkalarının gizli ayıp, günah ve kusurlarını araştırmaz.
Müslüman kendi günahları ve ayıpları için üzülmekten, başkalarınınkileri görmeye vakit bulamaz.
Müslüman gıybet etmez.
Müslüman kovuculuk etmez.
Müslüman lâf taşımaz.
Müslüman ara bozmaz.
Müslüman fitne ve fesat çıkartmaz.
Müslüman gerçek din alimlerini, gerçek fakihleri, gerçek şeyhleri, mürşid-i kâmilleri sever, onlara saygı gösterir ama onları asla erbab haline getirip putlaştırmaz.
Müslüman cemaat, hizip, fırka fanatikliği ve militanlığı yapmaz.
Müslüman komşularının meleğidir. Komşusunun kurdu olanın Müslümanlığı şüphelidir.
Müslüman affeder, bağışlar.
Müslüman, din kardeşinin ayıp, günah ve kusurlarını örter ve gizler.
Müslüman mürüvvetlidir, sokakta, meydanda, çarşı pazar içinde herkese göstere göstere yemez içmez.
Müslüman gururlu ve kibirli olmaz.
Müslüman mütevazıdır. Alçak gönüllüdür.
Peygambere (salat ve selam olsun ona) dil uzatılınca susup, kendi din baronuna laf edilince ortalığı velveleye veren kişi doğru ve kâmil Müslüman değildir.
Müslüman, hakkı olmadığı halde zekat alarak fakirlerin ve miskinlerin haklarına tecavüz etmez.
Müslüman diliyle ve eliyle Müslümana eza etmez, zarar vermez.
Müslüman yalan söylemez.
Müslüman emanetlere hıyanet etmez.
Müslüman rüşvet almaz, rüşvet vermez.
Müslüman haram yemez.
Müslüman saçı bitmedik yetimlerin haklarını yemez.
Müslüman başkalarının analarına, karılarına, bacılarına, kızlarına kötü gözle bakmaz.
Müslüman israf etmez.
İyi Müslüman eşittir iyi insan eşittir iyi vatandaş.
Müslümana iyi bakan onda İslam'ın güzelliklerini görür.
Müslümanda Kur'anın, Sünnetin, fıkhın, Şeriatin nurları parıldar.
Müslüman abusü'l-vech değildir, güler yüzlüdür.
Müslüman muhabbet ehlidir, nefret ehli değil.
Müslüman delice öfkelenmez.
Müslüman haksızlık karşısında dilsiz şeytan gibi susmaz.
Müslüman, Allahın kendisine nasip ettiği nimetleri paylaşır.
Müslüman para ve mal aşığı değildir.
İyi bir Müslümanı görenin içi açılır.
Müslümanlar derece derece, tabaka tabakadır: Mânevî bakımdan en üstün Müslüman.
Olgun ve sâlih iyi Müslümanlar.
Peygamberin (Salat ve selam olsun ona) vekili, vârisi, halifesi durumundaki örnek ve model Müslümanlar.
Orta Müslümanlar.
Bozuk Müslümanlar.
Müslüman görünen münafıklar.
YâRabbi!.. Cümlemizi ıslah eyle...
* (İkinci yazı)
Gündem
Bir ara bütün Türkiye başı kesilen liseli kız Münevver cinayetini konuşuyordu. Toplum bu korkunç cinayet konusunda hop oturuyor hop kalkıyordu.
Sonra ne oldu? Tavsadı.
Hanefi Avcı Hanefi Avcı diye bir ara ortalığı velveleye verdiler. Sonra o da tavsadı.
Mava Marmara faciası da öyle oldu. Birkaç gün, birkaç hafta hep ondan bahs edildi, sonra gündemin birinci maddesi olmaktan çıktı. Acaba şu anda gündemde mi?
Çok terbiyeli, çok edepli, çok görgülü, çok efendi, çok örnek birkaç üniversite öğrencisi babaları yaşındaki önemli kişilerin üzerlerine yumurta attılar, bir sürü cıvıklık ve rezillik ettiler. Medya bu işi abarttı da abarttı. Yumurtacı gençler hürriyet ve demokrasi kahramanı oldu. Sonra ne oldu?O iş de tavsadı.
Açın bir yıllık gazete koleksiyonlarını ve bakın; hep bu anlattığım olaylara benzer sansasyonel olaylar bir ara gündeme oturmuş, haklı veya haksız ilgi odağı olmuş, sonra gündemden çıkmıştır.
Türkiye'nin asıl gündem maddeleri bunlar mıdır? Kesinlikle değil.
Medya ve toplum, gündemin birinci maddesi olması gereken eğitim faciaları üzerinde duruyor mu?
Türkiye'yi mahv eden ilkel, şifahî bedevî zihniyet ve kültürü hakkında kaç kişi yazıyor, onların yazdıklarını kaç kişi okuyor?
Müslümanlara soruyorum:
İmandan sonra Müslümanlığın temeli olan beş vakit namaz ve cemaat üzerinde gereği gibi devamlı olarak duruyor muyuz?
Zekatlar veriliyor mu, veriliyorsa Kur'ana ve Sünnete uygun olarak yerli yerinde veriliyor mu? Bu konu üzerinde duruluyor mu?
Türkiye Müslümanları arasında İslam ahlakı geçerli mi? Yoksa, ahlak konusunda vahim açıklarımız mı var?
Lüks, israf, aşırı tüketim, saçıp savurma, gösteriş, aşırı konfor konusunu yeteri ve gereği kadar inceliyor muyuz? Toplumu uyarıyor muyuz?
Aklımızı takmışız başı kesilen Münevver de Münevver, Haliç Simonları Hanefi Avcı, Önder Sav, Kılıçdaroğlu, Baykal ah Baykal...
İslamcı yazarlar niçin İslam edebiyatı, İslam mimarîsi, İslam dekorasyonu, İslamî tesettür, İslamî giyim kuşam ve serpuş hakkında yazılar kaleme almıyor?
İstanbul taş ve beton Büyük sahrasına döndü. Senede 365 gün (dört senede 366 gün) bu faciayı haykırarak protesto etmemiz gerekmez mi?
Zengin, yazılı, edebî kültür Türkçesini yitirdik. Niçin devamlı olarak buna ağlamıyoruz?
Genç nesiller iyi yetişiyor mu?
Bizdeki siyaset temiz mi, kirli mi?
Sünnî Müslümanlar kendilerine daha medenî, daha gerçekçi, daha kaliteli, daha realist, daha şehirli, daha İslamî, daha kültürel, daha kalıcı bir gündem hazırlasalar ve onun maddeleri üzerinde dursalar daha iyi ederler gibi geliyor bana.
Acaba yanılıyor muyum?