Meşru ne kadar rahatlık vericiyse, gayrimeşru o kadar rahatsızlık verici! Meşru ne kadar huzur vericiyse, gayrimeşru o kadar huzursuzluk verici! Meşru ne kadar haksa, gayrimeşru o kadar haksız!
Meşru hiçbir zaman gizlenme ve saklanma ihtiyacı içinde değil!
Gayrimeşru ise hep gizlenmek zorunda, hep saklanmak mecburiyetinde!
Ama ne kadar gizlenirse gizlensin, ne kadar saklanırsa saklansın hep bir gün ortaya dökülüveriyor!
Ortaya dökülüverdiği zamanda saklayıp gizlemeye çalışanı rezil rüsva ediyor!
Ama insanlar bir türlü ders almıyorlar!
Hiçbir ortaya dökülüverme ötekiler için ibret vesilesi olmuyor!
Herkes kendini ötekiden akıllı(!) sandığı için gayrimeşru işlerini çakılmaz zannı ile ortaya çıkmaz kuruntusu ile sürdürüyor!
Sonra bir de bakıyor ki ötekilerden hiçbir farkı yok!
Gayrimeşruluk eninde sonunda deşifre olmaya mahkum!
Ne var ki insanımız bu gerçeği bir türlü kabullenemiyor ve gayrimeşru işlerine bir türlü son vermiyor!
Ve gün geliyor hiç açığa çıkmaz, ortalığa dökülmez sanılan şeyler bir anda işporta malı haline geliyor!
Çok güzel bir tekerleme var!
Tekerleme değil atasözü desek daha iyi!
Belki de atasözünden öteye büyüklerden birinin tespiti!
Her neyse lafı fazla uzatmadan o sözleri köşemize alalım:
KULA BELA GELMEZ
HAK YAZMADIKÇA
HAK BELA YAZMAZ
KUL AZMADIKÇA
Evet, gayrimeşru işlerin akıbetini en güzel bu sözler aktarmıyor mu?
Çünkü gayrimeşruluk mutlaka bir azgınlık!
Meşru sınırları aşıldığı ve gayrimeşruya merhaba denildiği anda bu güzel sözde ifadesini bulan azma olayı yaşanmaya başlanıyor!
Ve gayrimeşru ile gününü gün edenler için "rezil rüsva" olma günleri yaklaşıyor!
İnsanoğlu meşru ile niye yetinemez?
Gayrimeşru niye bu kadar caziptir?
Kimse niye diğerinin başına gelenden ders almaz?
Bu soruların cevabı bir türlü verilemiyor!
İnsanoğlu akıl almaz bir biçimde, adeta bodoslamasına gayrimeşru işlerin içine dalıyor!
Gayrimeşru işler neler mi?
Neler değil ki! Meşru olmayan her şey gayrimeşru!
Para-pul işlerinden tutun da kadın-kız işlerine kadar hepsi aynı çerçeve içine giren işler!
Gayrimeşru işlere bulaşmamanın yolu azmamaktan geçiyor!
Ne mutlu hayatlarını azmadan yani meşru işlerden sapmadan, gayrimeşru işlere bulaşmadan yaşayabilenlere!